مـهـدے بـیـا ║ mahdibiya.ir

مرجعیت و تأیید امام زمان (ع)

خود امام زمان (عج) وسایر امامان(ع) معیارهایی ارائه داده اند که می تواند ملاک تشخیص این موضوع باشد. برای اینكه انسان بفهمد اجتهاد و مرجعیت شخصی، مورد تأیید امام زمان(عج) است یا نه، ملاك هایی در روایات ذكر شده است.
در نامه ای از امام عصر(ع) آمده است:
« و أما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها إلی رُواهِ حدیثنا، فإنّهم حجّتی علیكم و أنا حجه الله علیهم »؛ «در پیشامدها به راویان احادیث ما روی آورید كه اینان حجت من بر شمایند و من حجت خدا بر ایشانم».

بحار الأنوار، ج 53، ص 181؛ مستدرك الوسائل، ج 18، ص 317، ح 21458

امام حسن عسكری(ع) از امام صادق(ع) نقل می فرماید:
«... فأما من كان من الفقهاء صائنا لنفسه حافظاً لدینه مخالفاً علی هواه مطیعاً لأمر مولاه فللعوام أن یقلّدوه و ذلك لایكون إلا بعض فقهاء الشیعه لاكلّهم... »؛«فقیهی كه خویشتن دار و حافظ دین و مخالف هوای نفس و مطیع امر مولایش باشد، عوام (توده مردم) حق تقلید از او را خواهند داشت و این صفات در همه فقها نیست؛ بلكه در بعضی از فقها هست».

وسائل الشیعهّ، ج 18، ابواب صفات قاضی، ح 20، ص 94 و 95

بنابراین، در تشخیص مجتهد و مرجع مورد تأیید امام (ع) این معیارها را باید در نظر داشت. خودِ مردم باید درباره آنها مطالعه و تحقیق كنند. از طرف دیگر، همه ما مأمور به ظاهر هستیم. بنابراین كسی كه ظاهر او نشان دهنده چنین شرایطی است و علما نیز فقاهت او را تأیید كنند، مصداق روایت بالا شناخته می شود.