مـهـدے بـیـا ║ mahdibiya.ir

قسمتی از نیایش شبانه بانوی دو عالم حضرت زهرا (س) اَللَّهُمَّ بِعِلْمِکَ الْغَیْبِ وَقُدْرَتِکَ عَلَی الْخَلْقِ، اَحْیِنی ما عَلِمْتَ الْحَیاةَ خَیْراً لی، وَ تَوَفَّنی اِذا کانَتِ الْوَفاةُ خَیْراً لی.

پروردگارا! بحقّ آنکه غیبها را می دانی، و بر تمامی موجودات قادر و توانائی، مرا زنده بدار تا آن هنگام که می دانی زندگی برایم نیکوست، و بمیران تا آن زمان که خیر و نیکی ام را در مرگم می دانی.

برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید

جابر از امام باقر علیه السلام در فضیلت سوره های مسبّحات (سوره هایی که با کلمه سَبَّح یا یُسَبِّح شروع می شود) روایت کرده است: هر کس همه سوره های مسبّحات را قرائت کند پیش از آن که بمیرد حضرت قائم علیه السلام را درک می کند و اگر بمیرد در جوار رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم خواهد بود. ( 1. ثواب الاعمال ص148)

فضیلت سوره های مُسَبَّحات

به منظور تشویق و ترغیب معنوی برای قرائت این هفت سوره نورانی، به بیان برخی فضایل و پاداش های ویژه قرائت این سور به نقل از دو تفسیر مجمع البیان و نمونه پرداخته می شود. البته باید دانسته شود که " پاداشها و فضیلتهائى که براى سوره هاى قرآن بیان شده هرگز براى خواندن تنها نیست ، بلکه خواندنى است که توأ م با تفکر و اندیشه ، و سپس الهام گرفتن براى عمل بوده باشد. مخصوصا در یکى از همین روایات مربوط به فضیلت این سوره میخوانیم فرق قلبه عند ذکر الوالدین : کسى که این سوره را بخواند و به هنگامى که به توصیه هاى خداوند در ارتباط با پدر و مادر در این سوره میرسد، عواطف او تحریک گردد و احساس محبت بیشتر نسبت به پدر و مادر کند داراى چنان پاداشى است . بنابراین الفاظ قرآن هر چند بلاشک محترم و پر ارزش است ، ولى این الفاظ مقدمه اى است براى معانى و معانى مقدمه اى است براى عمل. "

1- سوره مبارکه اسراء:
از پیامبر گرامى آورده‏اند که فرمود: من قرأ سورة بنی اسرائیل فرقّ قلبه عند ذکر الوالدین اعطی فی الجنة قنطارین من الاجر... هر کس سوره بنى اسرائیل را تلاوت کند، و به هنگام خواندن آیه‏اى که سفارش نیکى به پدر و مادر مى‏نماید، دلش نرم گردد و عواطف انسانى او بجوشد، در بهشت پر طراوت و زیبا به او پاداشى ارزانى مى‏گردد که برابر دو هزار و چهار صد پیمانه است و هر پیمانه‏اى از آن از همه دنیا و نعمت‏هاى آن بهتر و ارزشمندتر است.

2- سوره مبارکه حدید:
در مورد فضیلت و برترى این سوره مبارکه و پاداش پرشکوه تلاوت شایسته و بایسته آن روایات رسیده دلگرم‏ کننده و انگیزاننده است:

1 - از پیامبر گرامى آورده‏اند که فرمود: من قرأ سورة الحدید کتب من الّذین آمنوا بالله و رسوله. کسى که سوره «حدید» را تلاوت کند، از کسانى به شمار خواهد آمد، و در ردیف کسانى نامش نوشته خواهد شد، که به خدا و پیام‏آورش ایمان آورده‏اند.

2 - پیامبر هر شب پیش از آن که سر بر بالش نهد و بخوابد، سوره‏هایى را که با «سبّح» و «یسبح» آغاز مى‏گردد، همه را تلاوت مى‏کرد و مى‏فرمود: انّ فیهن آیة افضل من الف آیة. در این سوره ها، آیه‏اى است که از هزار آیه برتر است.

3- از حضرت صادق آورده‏اند که فرمود: من قرأ سورة الحدید و المجادلة فى صلاة الفریضة و ادمنها لم یعذبه الله حتى یموت ابداً و لایرى فى نفسه و لا فى اهله سوءً ابداً و لا خصاصة فى بدنه. هر کس سوره «حدید» و «مجادله» را در نمازهاى واجب خویش بخواند و تلاوت آن را ادامه دهد، خداى هرگز او را عذاب نخواهد کرد تا بمیرد و در خود و خاندانش هرگز بدى نخواهد دید، و به هیچ بیمارى گرفتار نخواهد شد.

3- سوره مبارکه حشر:
1- پیامبر گرامى در فضیلت این سوره و پاداش تلاوت آن فرمودند: من قرأ سورة الحشر لم یبق جنة و لا نار و لا عرش و لا کرسى و لا الحجب و لا السموات السبع و لا الارضون السبع و الهوام و الریاح و الطیر و الشجر و الدواب و الشمس و القمر و الملائکة الاّ صلوا علیه، و استغفروا له، و ان مات من یومه او لیلته مات شهیداً. هر کس سوره حشر را آن گونه که باید، براى آگاهى و خودسازى بخواند، تمام بهشت و دوزخ، عرش و کرسى، حجاب‏ها و آسمان‏ها، زمین‏هاى هفت‏گانه، حشرات، بادها، پرندگان، جنبندگان، گیاهان، درختان، خورشید، ماه، فرشتگان و کروبیان بر او درود مى‏فرستند و براى او آمرزش مى‏طلبند، و اگر در آن روز یا آن شبى که این سوره مبارکه را تلاوت کرده است، جهان را بدرود گوید، شهید از دنیا رفته است.

2 - و نیز از امام صادق آورده‏اند که فرمود: من قرأ اذا امسى «الرحمن» و «الحشر» و کل‏الله بداره ملکاً شاهراً سیفه حتى یصبح. کسى که سوره «رحمان» و «حشر» را به هنگامه غروب خورشید تلاوت کند، خدا فرشته‏اى را با شمشیر برهنه و آماده، مسئول حفاظت خانه وى مى‏سازد.

4- سوره مبارکه صف:
1 - از پیامبر گرامى آورده‏اند که در پاداش تلاوت این سوره فرمود: مَنْ قراء سورة عیسى کان عیسى مُصلیاً علیه، مُستغفراً له مادام فى الدنیا و هو یوم القیامة رفیقه. کسى که سوره «عیسى» را با ایمان و اخلاص و براى آگاهى و عمل شایسته تلاوت کند، آن حضرت بر چنین کسى درود مى‏فرستد و تا در دنیا زندگى مى‏کند براى او از بارگاه خدا آمرزش مى‏خواهد و در روز رستاخیز نیز دوست و رفیق او خواهد بود.

2 - و نیز از حضرت باقر آورده‏اند که فرمود: من قراء سورة الصّف و أد من قرائتها فى فرائضه و نوافله صفه الله مع ملائکته و انبیائه المرسلین. هر کس سوره مبارکه «صف» را براى آگاهى و عمل تلاوت کند، و در نمازهاى واجب و مستحب به خواندن آن ادامه دهد، خداى فرزانه او را در صف فرشتگان و پیام‏آوران جاى مى‏دهد.

5- سوره مبارکه جمعه:
پاداش تلاوت آن‏ در پاداش تلاوت این سوره مبارکه روایات نویدبخشى رسیده است و در فضیلت تلاوت این سوره روایات بسیارى وارد شده ، چه مستقلا و یا در ضمن نمازهاى یومیه:

1 - از پیامبر گرامى آورده‏اند که فرمود: و مَنْ قَراء سورة الجمعة اعطى عشر حسنات بعدد من اتى الجمعة، و بعدد من لم یأتها فى أمصارِ المسلمین. هر کس سوره جمعه را آگاهانه و با اخلاص براى آموزش و عمل تلاوت کند، خدا به شمار همه کسانى که در تمامى قلمرو اسلام در نماز جمعه شرکت مى‏کنند و کسانى که شرکت نمى‏جویند، به او ده پاداش ارزانى مى‏دارد.

2 - از ششمین امام نور، حضرت صادق آورده‏اند که فرمود: من الواجب على کلّ مؤمن اذا کان لنا شیعة ان یقرأ فى لیلة الجمعة بالجمعة وسبح اسم ربک... و فى صلوة الظّهر بالجمعة و المنافقین، فاذا فعل فکأنما یعمل عمل رسول الله، و کان ثوابه و جزائه على الله الجنة. بر هر انسان توحیدگرا و باایمانى از شیعیان و رهروان راه ما خاندان رسالت، لازم است که در شب جمعه، سوره «جمعه» و سوره «سبح اسم» را بخواند و ظهر جمعه، سوره «جمعه» و «منافقین» را تلاوت کند. و هنگامى که چنین کند، چنان است که گویى کار پیامبر خدا را انجام داده و پاداش و ثواب او از بارگاه خدا، بهشت پرطراوت و زیباى خداست که به او ارزانى خواهد شد. ( با این که عدول از سوره توحید و " قل یا ایها الکافرون” به سوره هاى دیگر در قرائت نماز جائز نیست این مساءله در خصوص نماز جمعه استثنا شده است و عدول از آنها به سوره "جمعه” و "منافقین” جایز بلکه مستحب شمرده است . و اینها همه نشانه اهمیت فوق العاده این سوره قرآن مجید است .)

6- سوره مبارکه تغابن:
1 - از پیامبر گرامى آورده‏اند که فرمود: و مَنْ قرأ سورة التغابن، دفع عنه موت الفجأة. هر کس سوره «تغابن» را تلاوت کند و در معارف و مفاهیم آن براى راهیابى به سوى حق و درست‏اندیشى و عملکرد شایسته بیندیشد، مرگ ناگهانى از او دور مى‏گردد.

2 - و از حضرت صادق آورده‏اند که فرمود: مَنْ قرأ سورة التغابن فى فریضته، کان شفیعة له یوم القیامة و شاهد عدل عند من یجیز شهادتها ثم لاتفارقه حتى یدخل الجنة. کسى که سوره «تغابن» را در نماز فریضه‏اش بخواند، این سوره در روز رستاخیز شفیع او خواهد شد، و در نزد کسى که شفاعت او را مى‏پذیرد و به آن اجازه شفاعت مى‏دهد، گواه عادلى به سود او خواهد بود و از او جدا نمى‏گردد تا به بهشت درآید.

7- سوره مبارکه اعلی:
1- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: من قرأها اعطاه‏اللَّه عشر حسنات بعدد کل حرف انزل‏اللَّه على ابراهیم و موسى و محمد(صلی الله علیه و آله) هر کس سوره «اعلى‏» را بخواند، خدا به شمار هر حرفى که بر ابراهیم و موسى و محمد( صلی الله علیه و آله) فرو فرستاده‏است ، ده پاداش به او ارزانى خواهد داشت.

2- از امیرمؤمنان آورده‏اند که: پیامبر گرامى این سوره را بسیار دوست مى‏داشت، و کسى که نخستین بار با واژه‏هاى آغازین‏آیه این سوره خدا را ستود، میکائیل بود...

3- نیز در روایت آورده‏اند که: پیامبر و امیرمؤمنان و برخى از یاران به هنگام تلاوت نخستین آیه این سوره، این فرمان را به جان خریده و مى‏گفتند: «سبحان ربى الاعلى‏» و ذات بى‏همتاى او را ستایش مى‏نمودند.

4- و پاره‏اى آورده‏اند که: هر کس این سوره را تلاوت کرد باید با اقتداى به پیامبر همان گونه خدا را بستاید و بگوید: «سبحان ربى الأعلى».

5- از حضرت صادق آورده‏اند که فرمود: من قرأ سبح اسم ربک الأعلى فى فریضة او نافلة قیل له یوم القیامة ادخل الجنة من اى ابواب الجنة شئت ان شاءاللَّه. هر کس سوره «اعلى‏» را در نماز واجب و یا نافله‏اش بخواند، در روز رستاخیز به او ندا مى‏رسد که: از هر در بهشت که مى‏خواهى وارد شو.

6- یکى از یاران امیرمؤمنان در فضیلت این سوره آورده است که: من بیست شب به امامت على (علیه السلام) نماز خواندم، و آن حضرت در همه نمازها سوره «اعلى‏» را خواند. و آن‏گاه فرمود: لو یعلمون ما فیها لقرأها الرجّل کل یوم عشرین مرة، و انّ من قرأها فکانما قرأ صحف موسى و ابراهیم الذّى و فى‏. اگر مردم مى‏دانستند که تلاوت این سوره چه پاداش پر شکوهى دارد، آن‏گاه است که هر کدام از شما روزى بیست مرتبه آن را تلاوت مى‏نمود. و بدانید که هر کس این سوره را تلاوت کند، بسان آن است که کتاب‏هاى موسى و ابراهیم را - که به عهد خود با خدا وفا کرد - خوانده است.

7- و نیز آورده‏اند که: با فرود آیه «فسبح باسم ربک العظیم»، پیامبر فرمود: این آیه را در رکوع نمازهاى خود بخوانید؛ و آن‏گاه که آیه مورد بحث فرود آمد، فرمود: این آیه را هم در سجده نمازهاى خود بخوانید.یک داستان لطیف
مرحوم شیخ حسن علی اصفهانی فرمودند: من با قدرت زیادی برای توفیق تشرّف به پیشگاه حضرت بقیه اللّه ارواحنا فداه تلاش کردم و در این راه ذکر و دعا و توسّلی که بلد بودم فرو نگذاشتم ولی توفیق حاصل نشد، شبی در عالم رؤیا به من گفته شد: شما در این راه موفق نخواهید شد، زیرا فلان صفت در شما هست، تا این صفت را داشته باشید لیاقت دیدار کعبه مقصود را نخواهید داشت،‌ چون بیدار شدم توبه و انابه کردم و برای اصلاح خویشتن هر روز چند ساعت در حجره را می‎بستم و مشغول تلاوت قرآن می‎شدم، بعدها به نظرم رسید که این مدت را در خارج شهر و در فضای آزاد در محضر قرآن باشم و لذا مدّتی طولانی همه روزه به صحرا می‎رفتم و ساعتها در محضر قرآن بودم و تلاش می‎کردم که قرآن را با تدبیرو تعقّل تلاوت کنم و اعمال و عقاید خود را با آن تطبیق نمایم.

روزی مشغول تلاوت قرآن بودم، صدائی شنیدم که به من گفت: «تا چهل روز هر روز مسبّحات را بخوان و شبهای جمعه سوره‌ مبارکه اسراء را بخوان،‌ بعد از چهل روز من می‎آیم و تو را به محضر شریف حضرت بقیه اللّه ارواحنا فداه می‎برم.

«مسبّحات» عبارتند از سوره‎هایی که با «سبح» «یسبح» «سبحان» آغاز می‎شوند و آنها عبارتند از سوره‎های - اسراء و حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن، اعلی.

امام باقر (ع)‌ می‎فرمایند: هر کس شبها پیش از آنکه بخوابد همه مسبّحات را بخواند نمی‎میرد، جز اینکه حضرت قائم (علیه السلام ) را درک کند و اگر قبل از ظهور آن حضرت بمیرد در بهشت همسایه حضرت رسول ( صلی الله علیه و آله) می‎شود، و در مورد سوره اسراء‌ را نیز امام صادق (ع) فرمودند: هر کس هر شب جمعه سوره اسراء را بخواند نمی‎میرد جز اینکه حضرت قائم (عج) را درک کند و از یاران او باشد.

شیخ حسن علی اصفهانی می‎گوید: تا چهل روز هر روز مسبّحات را خواندم و شبهای جمعه سوره اسراء را خواندم، روز چهلم آن شخص آمد و گفت:‌ بیا.

مقداری راه رفتم به دره‎ای رسیدم در سرازیری دره به من گفت: من راهنما بودم من می‎روم هنگامی که تو به آخر دره برسی وجود مقدس حضرت کعبه مقصود را بر فراز تپه خواهی دید.

چیزی نگذشت وجود مقدّس حضرت بقیه اللّه ارواحنا فداه را در هاله‎ای از نور بر فراز تپه دیدم، فرمودند: اگر بخواهی یکبار دیگر مرا ببینی وعده من و شما در حرم مطهّر جدّ بزرگوارم علی بن موسی الرضا (ع)، این را فرمودند و از چشمم غایب شد، مدتها گریستم و مهیّای سفر شدم، در مدت چهل روز خودم را به مشهد مقدس رسانیدم، غسل کردم و وارد حرم شدم، کعبه مقصودم را باز در بالای سر امام رضا (ع) دیدار کردم حضرت فرمودند: وعده من و شما در حرک مطهر جدّ بزرگوارم «امام» حسین (ع) این را فرمودند و از چشمم غایب شدند،‌ شروع کردم به سر و صورت خود زدن، جمعیتی در اطراف من گرد آمدند که چه شده؟ به هر شکلی بود بر خودم مسلط شدم و از میان جمعیت بیرون رفتم، 10 روز در مشهد اقامت نمودم و سپس راهی عتبات عالیات شدم.

دو ماه در راه بودم و بعد از دو ماه به سرزمین مقدس کربلا رسیدم، غسل کردم، وارد حرم حسینی شدم، خورشید امامت را در حرم امام حسین (ع) زیارت کردم و خود را بر قدمهای مبارکش انداختم.

حضرت فرمودند: شیخ حسن حاجتت چیست؟
گفتم: آقا آنچه من فقط از شما می‎خواهم این است که هر کجا باشم بتوانم شما را زیارت کنم، فرمودند: هر وقت خواستی مرا زیارت کنی آیات آخر سوره مبارکه حشر را با دعای عهد بخوان،‌ این آیه‎ها عبارتند از آیه «لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ» تا آخر سوره حشر از آیه 21 الی 24 و دعای عهد عبارت است از دعای «اَلّلهُمَّ رَبِّ النُّورِ الْعَظیم» که محدث قمی در اواخر مفاتیح آورده است.

برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید

همانطور که همه می دانیم در خطبه دوم نماز جمعه، روایت است بهمراه سپاس و ستایش خداوند، بر پیغمبر و امامان (ع) دورد و سلام فرستاده و یک به یک نام ایشان را بر زبان جاری می کنیم. لذا طبق روایت ذیـل، هنگامی کـه بـه نـام مقـدس حضــرت بقیه الله (عــــج) یعنی قـائم آل محمد (ص) میرسیم، از جا برخواسته و احترام می کنیم:

• از محضر مبارک امام صادق (ع) پرسش میشود:
چرا وقتی  اسم حضرت مهدی (عج) با قائم آل محمد (ص) برده می شود شیعیان می ایستند ؟
امام صادق (ع) فرمودند:
زیرا غیبت ایشان طولانی است و چون رأفت امام به کسانی که دوستش دارند زیاد است، هرکس او را به این لقب  که اشاره به دولت ایشان دارد و حسرت بر غربت ایشان را می‌رساند یاد کند، امام به او نظر می‌ کند و از جمله چیز‌هایی که نشان تعظیم است، برخاستن بنده هنگام نگاه کردن مولا به او است.

• حضور امام رضا (ع) در خراسان کلمه «قائم» ذکر شد، حضرت برخاست و دستش را بر سر نهاد و فرمود:
«اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه» خداوندا! بر فرجش شتاب کن، و راه ظهور و نهضتش را آسان گردان.»

• آیت الله سید محمود طالقانی (ره) می گوید:
«این دستور قیام، شاید (فقط) برای احترام نباشد، و الا باید برای خدا و رسول و اولیای مکرم دیگر هم به قیام احترام کرد، بلکه دستور آمادگی و فراهم کردن مقدمات نهضت جهانی و در صف ایستادن برای پشتیبانی این حقیقت است... این همه فشار و مصیبت، از آغاز حکومت دودمان دنائت و رذالت اموی، تا جنگهای صلیبی و حمله مغول و اختناق و تعدیلهای دولتهای استعماری، بر سر هر ملتی وارد می آمد، خاکسترش هم به باد فنا رفته بود؛ لیکن دینی که پیشوایان حق آن دستور می دهند که چون اسم صریح «قائم» مؤسس دولت حقه اسلام برده می شود، به پا بایستید و آمادگی خود را برای انجام تمام دستورات اعلام کنید، و خود را همیشه نیرومند و مقتدر نشان دهید، هیچ وقت نخواهد مرد.»

• حتی در جایی دیگر آورده شده است :البته می توان گفت در بعضی شرایط واجب می باشد. مثل اینکه این لقب یا القاب دیگر حضرت در مجلس یاد شود، آنگاه همه اهل مجلس به احترام آن به پا خیزند. در این حال اگر کسی از اهل مجلس بدون عذر از جای خود برنخیزد، این برنخاستن توهین و هتک حرمت آن حضرت خواهد بود، و بدیهی است این عمل حرام می باشد.

حال این سوال پیش می آید:

چرا به غلط برخی افراد در زمان ایراد خطبه دوم نماز جمعه و هنگام بردن نام ائمه اطهار (ع)، از همان ابتدا قیام می کنند ؟

لذا لازم دیدم حتما در این مورد اول به خودم و سپس به شما بزرگواران اطلاع رسانی کنم که این کار ما دقیقا خلاف آن چیزیست که در سنت و در دین ما آمده است .
برای درک بهتر این موضوع بعد از بیان روایات متعدد می توان به این مطلب اشاره کنم که خودمان را اگر بگذاریم جای فردی که نه مسلمان نیست و در جایی آنطرف کره زمین ما را از طریق گیرنده می بینند، چه چیزی پیش خودش فکر می کند، چون در این قیام ما نه اتحادی می بیند و نه دلیل خاصی را می یابد!.
ما هم مانند یک لشکر شکست خورده از ابتدا تا زمانی که نام مبارک قائم آل محمد (ص) یکی یکی از جا بر میخیزیم و به تعبیری خدایی نکرده خستگی در می آوریم یا به این طرف و آنطرف نگاه میکنیم. ان شاءالله عرض بنده حقیر را آنگونه که مد نظرم هست برداشت نمائید.

دیگر لازم به گفتن این سخن نیست که ایستادن و احترام کردن برای امام زمان (عج) فقط نیست و ما  در هر زمانی از تاریخ که بودیم به امام و مولایمان در آن عصر احترام میکنیم، حتی اگر جانمان را هم فدا کنیم کاری نکرده ایم. ولی طبق روایات و احادیث این ویژگی در هر حال حاضر و از زمانی که این نام مبارک برای امام زمان (عج) منظور گردیده است، می بایست فقط زمان شنیدن این نام تمام قد قیام کنیم و به احترام دست به سینه یا دست (راست) بر سر بگذاریم.

و همچنین در روایت دیگر علت نامیدن حضرت به این نام چنین آمده است:

عَنِ الصَّقْرِ بْنِ أَبِی دُلَفَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الرِّضَا (ع) یَقُولُ:‏ إِنَّ مِنْ بَعْدِ الْحَسَنِ ابْنَهُ الْقَائِمَ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرَ. فَقُلْتُ لَهُ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ ، لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ؟ قَالَ: لِأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِكْرِهِ ، وَ ارْتِدَادِ أَكْثَرِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِه‏.

صقر بن أبی دلف گفت: از حضرت جواد (ع) شنیدم كه می‏ فرمود: امام از جانب خداوند ، پس از حسن(یعنی حضرت عسکری (ع)) ، فرزندش قائم به حقّ ، و آن شخصی است که مورد انتظار می باشد. عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، چرا او را قائم می‏گویند؟ فرمود: زیرا او پس از آنكه یادش‏ از بین رفته است و اكثر معتقدین به امامتش مرتدّ شده اند ، قیام می‏كند.

مصحف روی تـو و چشـم گنهکار من
از چه منم عار تو ؟ از چه تویی یار من ؟
گر بپسندی مـرا نــاز بـه عالـم کنـم
ور بفـروشی مــرا کیست خریـدار من ؟
نخلــه ی خشکیــده‌ام بــار نــدارم ولی
شکر، خـدا را که شد کوه غمت بار من

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : إذا استَهَلَّ رَمَضانُ غُلِّقَتْ أبوابُ النارِ، وفُتِحَتْ أبوابُ الجِنانِ، وصُفِّدَتِ الشَّياطينُ؛

چون هلال ماه رمضان پديد آيد، درهاى دوزخ بسته گردد و درهاى بهشت گشوده شود و شياطين به زنجير كشيده شوند.

براى شب اوّل ماه چند عمل ذکر شده است:
۱ـ به سراغ رؤیت هلال برود که بعضى آن را واجب (کفایى) دانسته اند.
۲ـ وقتى هلال را رؤیت کرد، طبق روایتى از امام صادق(علیه السلام) رو به قبله نماید و دست ها را به آسمان بلند کند و خطاب به هلال کند و بگوید:
رَبّـى وَرَبُّـکَ اللهُ رَبُّ الْعـالَمینَ، اَللّـهُمَّ اَهِلَّـهُ عَلَیْنا بِـالاَْمْـنِ
پروردگار من و پروردگار تو خدا پروردگار جهانیان است خدایا این ماه را بر ما نو کن با امنیّت
وَالاِْیمانِ، وَالسَّلامَةِ وَالاِْسْلامِ، وَالْمُسارَعَةِ اِلى ما تُحِبُّ وَتَرْضى،
و ایمان و سلامتى و اسلام و پیشى گرفتن بدانچه تو دوست دارى و خشنود شوى
اَللّـهُمَّ بارِکْ لَنا فى شَهْرِنا هذا، وَارْزُقْنا خَیْرَهُ وَعَوْنَهُ، وَاصْرِفْ عَنّا ضُرَّهُ
خدایا برکت ده به ما در این ماه و خیر و خوبى و کمک آن را روزى ما کن و بگردان از ما زیان این ماه
وَشَرَّهُ، وَبَلائَهُ وَفِتْنَتَهُ.(۱)
و شر و بلا و فتنه اش را.
روایت شده که حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) وقتى که هلال ماه رمضان را رؤیت مى کرد، روى شریف را به جانب قبله مى فرمود و مى گفت:

ما بقی در ادامه مطلب . . .
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

اعمالى که در شب هاى ماه رمضان بجا آورده مى شود چند امر است:
۱ـ افطار کردن به هنگام دخول وقت مغرب شرعى. و مستحبّ است که بعد از نماز مغرب افطار کند، مگر آن که ضعف و ناتوانى بر او غلبه کرده باشد که توجّه و حضور قلب از او سلب شود، و یا آن که جمعى منتظر او باشند.(۱)
۲ـ افطار با غذاها و نوشیدنى هاى پاک و طاهر از حرام و مشتبه به حرام باشد.(۲)
بهتر آن است که به خرماى حلال افطار کند که پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: هر کس با خرماى حلال افطار کند، ثواب نمازش افزون گردد.(۳)
همچنین امام على(علیه السلام) فرمود: مستحب است با شیر افطار کند.(۴) افطار کردن به آب و نبات و حلوا و به آب نیم گرم، به هر کدام که باشد، نیز خوب است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) با اینها افطار مى کردند.(۵)
۳ـ به هنگام افطار دعاهاى کوتاهى که از معصومین(علیهم السلام) وارد شده است را بخواند مانند:

ما بقی در ادامه مطلب . . .
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

در اعمال سحرهاى ماه مبارک رمضان امورى مستحب است:
۱ـ خوردن سحرى; که در روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمده است که خوردن سحرى را ترک نکنید; هرچند یک عدد خرما باشد.(۱)
در روایت دیگرى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: فرشتگان براى کسانى که در سحرها، طلب آمرزش مى کنند و سحرى مى خورند، استغفار مى کنند.(۲)
۲ـ خواندن سوره «إنّا أنزلناه» به هنگام خوردن سحرى; در روایتى از امام صادق(علیه السلام) آمده است که هر مؤمنى، در وقت افطار و خوردن سحرى، این سوره را بخواند، در میان این دو وقت ثواب شهیدان را دارد.(۳)
۳ـ خواندن دعاى سحر
این دعا که داراى مضامین ارزشمند و بیانگر عظمت اوصاف الهى است، انسان را در مسیر کمال معنوى و سیر و سلوک الى اللّه بسیار کمک مى کند و توجّه به معانى آن، معارف توحیدى ناب و خالص را به ما مى آموزد.
درباره این دعاى باعظمت، از امام رضا(علیه السلام) نقل شده که فرمود: این دعا را امام باقر(علیه السلام) در سحرهاى ماه مبارک رمضان مى خواند و مى فرمود: اسم اعظم الهى در آن است و در سرعت اجابت دعا بسیار مؤثّر است. دعا این است:

ما بقی در ادامه مطلب . . .
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

امام زمان علیه السلام : أمّا وَجـهُ الانْتِفاعِ بی فی غَیبَتی فكالانْتِفاعِ بالشَّمسِ إذا غَیَّبها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ ، وإنّی لَأمانٌ لأهلِ الأرضِ كما أنّ النُّجومَ أمانٌ لأهلِ السَّماءِ .

چگونگی بهره‏مند شدن از من در روزگار غیبتم همچون بهره‏مند شدن از خورشید است، آنگاه كه در پس ابر از دیدگان پنهان می‏شود. من مایه امان زمین یانم همچنان كه ستارگان مایه امان آسمانیان هستند.

رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ به حضرت زهرا ـ سلام اللّه عليها ـ فرمودند: «کسی كه نمازش را سبک بشمارد، دچار 15 بلا می شود:

۞ شش‌تای آن در دنيا خواهد بود:
1. بركت از عمرش می رود؛
2. بركت از روزی اش می رود؛
3. سيماي خوبان و صالحان از او گرفته می شود؛
4. خداوند براي هيچ‌ كار خير او اجر و پاداشي قرار نمی دهد؛
5. دعای او مستجاب نمی شود؛
6. دعای شايستگان و خوبان شامل حال او نمی شود.

۞ سه تای آن در هنگام مرگ خواهد بود:
1. ذليل می میرد؛
2. گرسنه می میرد؛
3. تشنه می میرد؛ به طوری كه اگر همه ی رودهای دنيا را به او بنوشانند، باز هم تشنه خواهد ماند.

۞ سه تای آن هنگام برزخ است:
1. خداوند براي او فرشته ای قرار می دهد كه او را زجر دهد؛
2. خداوند، قبرش را براي او تنگ می کند؛
3. عالم برزخش، تاریک و ظلمانی خواهد بود.

۞ سه تای آن در قيامت خواهد بود:
1. خداوند فرشته ای قرار می دهد كه او را به صورتش روی زمين می کشد و خلايق هم تماشان می کنند؛
2. خداوند از او حساب کشی سختی می کند؛
3. خداوند در قيامت هيچ نگاه رحمتی به او ندارد و او را دچار عذاب دردناکی می کند.»

منبع: پیام آوران عاشورا
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

مرجعیت و تأیید امام زمان (ع)

خود امام زمان (عج) وسایر امامان(ع) معیارهایی ارائه داده اند که می تواند ملاک تشخیص این موضوع باشد. برای اینكه انسان بفهمد اجتهاد و مرجعیت شخصی، مورد تأیید امام زمان(عج) است یا نه، ملاك هایی در روایات ذكر شده است.
در نامه ای از امام عصر(ع) آمده است:
« و أما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها إلی رُواهِ حدیثنا، فإنّهم حجّتی علیكم و أنا حجه الله علیهم »؛ «در پیشامدها به راویان احادیث ما روی آورید كه اینان حجت من بر شمایند و من حجت خدا بر ایشانم».

بحار الأنوار، ج 53، ص 181؛ مستدرك الوسائل، ج 18، ص 317، ح 21458

امام حسن عسكری(ع) از امام صادق(ع) نقل می فرماید:
«... فأما من كان من الفقهاء صائنا لنفسه حافظاً لدینه مخالفاً علی هواه مطیعاً لأمر مولاه فللعوام أن یقلّدوه و ذلك لایكون إلا بعض فقهاء الشیعه لاكلّهم... »؛«فقیهی كه خویشتن دار و حافظ دین و مخالف هوای نفس و مطیع امر مولایش باشد، عوام (توده مردم) حق تقلید از او را خواهند داشت و این صفات در همه فقها نیست؛ بلكه در بعضی از فقها هست».

وسائل الشیعهّ، ج 18، ابواب صفات قاضی، ح 20، ص 94 و 95

بنابراین، در تشخیص مجتهد و مرجع مورد تأیید امام (ع) این معیارها را باید در نظر داشت. خودِ مردم باید درباره آنها مطالعه و تحقیق كنند. از طرف دیگر، همه ما مأمور به ظاهر هستیم. بنابراین كسی كه ظاهر او نشان دهنده چنین شرایطی است و علما نیز فقاهت او را تأیید كنند، مصداق روایت بالا شناخته می شود.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

بیا دو باره پاک کن زجاده ها غبار را                         به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را!
تمام لحظه های من فدای یک نگاه تو                      بیا و پاک کن زدل حدیث انتظار را!

ای عشق! بیا كه سینه‌هامان شد چاك                    «این النّبأ العظیم؟»، گشتیم هلاك
چشمی كه تو را ندیده باشد كور است                    خون شد دل ما، «متی ترانا و نراك»

در تاك مگر شراب پنهان نشده؟                              در غنچه مگر گُلاب پنهان نشده؟
ای بی‌خبران كه مُنكر صبح شدید                           در شب مگر آفتاب پنهان نشده؟

زد اگر کسی در خانه‌ات، دل ماست کرده بهانه‌ات
که به جستجوی نشانه‌ات، ز سحر شنیده بشارتی

شد بسته در هر دو جهان، از بس كه                خشكید زمین و آسمان، از بس كه
بد نیست اگر كمی خجالت بكشیم                 خون شد دل صاحب‌الزّمان، از بس كه...؟!

به نماز صبح و شبت سلام! و به نور در نَسَبت سلام!
و به خال کنج لبت سلام! که نشسته با چه ملاحتی!

سراپا كویریم و چشم ‌انتظاری                            كه یك روز، یكریز بر ما بباری

وسط «الست بربکم» شده‌ایم در نظر تو گم

                                                            دل ما پیاله، لب تو خم، زده‌ایم جام ولایتی

          تو که آینه تو که آیتی، تو که آبروی عبادتی            

                                                      تو که با دل همه راحتی ، تو قیام کن که قیامتی

ز فراق چون ننالم من دلشکسته چون نی              که بسوخت بند بندم زحرارت جدایی
ز دو دیده خون فشانم ز غمت شب جدایی          چه کنم که هست این ها گل باغ آشنایی

امام عصر(عج) فرمودند:

اگر خواستار رشد و كمال‌ معنوى‌ باشى‌ هدایت‌ مى‌ شوى‌ ، و اگر طلب‌ كنى‌ مى‌ یابى‌ (بحار الأنوار، ج‌ 51، ص‌ 339)

 امام عصر(عج) فرمودند:

و اما در پیشامدها و مسایل‌ جدید به‌ راویان‌ حدیث‌ ما مراجعه‌ كنید ، زیرا كه‌ آنان‌ حجت‌ من‌ بر شما هستند و من‌ حجت‌ خدا بر آنان‌ هستم‌ . (بحار الأنوار، ج‌ 53، ص‌ 181)

امام عصر(عج) فرمودند:

 ملعون‌ است‌، ملعون‌ است‌ كسى‌ كه‌ نماز مغربش‌ را به‌ تأخیر بیندازد، تا زمانى‌ كه‌ ستارگان‌ آسمان‌ پدیدار شوند.(بحار الأنوار، ج‌ 52، ص‌ 15)

امام عصر(عج) فرمودند:

هر كس‌ در اجراى‌ اوامر خداوند كوشا باشد ، خدا نیز وى‌ را در دستیابى‌ به‌ حاجتش‌ یارى‌ مى‌ كند .(بحار الأنوار،ج‌51،ص331)

 امام عصر(عج) فرمودند:

همانا خدای تعالى‌ مردم‌ را بیهوده‌ نیافریده‌ و بدون‌ تكلیف‌ و جزا رهایشان‌ نكرده‌ است‌ .(الغیبة‌ للشیخ‌ الطوسی‌، ص‌ 174)

 امام عصر(عج) فرمودند:

زمان‌ ظ‌هور و فرج‌ ما با خداست، و تعیین‌ كنندگان‌ وقت‌ ظ‌هور، دروغگویانند.(بحار الأنوار، ج‌ 53، ص‌ 181)

تقارن آغاز فعالیت قسمت گـالـری تـصـاویـر مـهـدوی با تاج گذاری و آغاز امامت امام زمان (عج) را خدمت همه ی شما عزیزان تبریک عرض می کنم.

منبع: تبیان
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

پـیـشـنـهـاد ویـــژه

امام حسین و حضرت نوح :
حضرت نوح را شیخ الانبیا و شیخ المرسلین میگفتند
امام حسین را سید شباب اهل الجنه میگفتند
نوح ، صاحب كشتی نجات بر روی آ ب بوده است
امام حسین ، خود كشتی نجات است (ان الحسین مصباح الهدی وسفینه النجاه)
نوح ، 950 سال قوم خود را دعوت نمود و غش میكرد تا سه روز از گوش او خون جاری میشد
امام حسین ، نصف روز دعوت نمود ، سه روز بدنش روی خاك گرم كربلا بوده است  و خون از تمام بدن و اعضایش جاری شد

امام حسین و حضرت ابراهیم :حضرت ابراهیم  درزمان ذبح فرزندش اسماعیل چشمش را بست
امام حسین در زمان شهادت علی اكبر چشمش را نبست بلكه او را مجهز به سلاحو لباس و زره جنگی كرد و به میدان فرستاد. (سوره صافات / 107  وفدیناه بذبح عظیم)
حضرت ابراهیم : بعد از برگشتن به سوی اهل و عیال برای آنها غذاهای متنوع آورد
امام حسین :  اما امام حسین اهل و عیالش را در آن وادی بدون آب و طعام گذاشت
زمانی كه ساره همسر ابراهیم از او طلب آرد كرد كیسه رمل به اذن خداوند آرد شد
زمانیكه امام حسین  از میدان برگشت اهل خیام از او آب خواستند و با دستخالی برگشت و فرمود : بر من سخت است تشنگی شما
حضرت ابراهیم : دوست داشت ضیافت و مهمانی دادن را
امام حسین : دوست میداشت شفاعت كردن را
حضرت ابراهیم ، صاحب ملت و امت حنیف بود. ( ابراهیم یعنی پدر ملت)
امام حسین ، صاحب جود و سخا و رحمت بود

امام حسین و حضرت موسی :موسی : كلیم الله بود یعنی هم صحبت خدا بود
امام حسین : ثارالله بود یعنی خون خدا بود
موسی : دارای ید بیضا (دست نورانی) و در مقام معجزه بود
امام حسین : پیشانی و سر نورانی داشت حتی در تنور خولی
هارون برادر موسی و وزیر بود بخاطر فصاحت و بلاغت كه داشته

در خصوص امام حسین (ع)

منبع: وزارت جهاد کشاورزی
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

جانم به فدای دستان بریده اباالفضل (ع)

منبع: راسخون
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

جانم به فدای لب های تشنه امام حسین (ع)

منبع: راسخون
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

جانم به فدای سر بریده امام حسین (ع)

آیا امام حسین(علیه السلام) می‎دانستند شهید می‎شوند؟ اگر چنین است، چرا با پای خویش به سوی قتلگاه رفتند؟

بر اساس احادیث و روایات شیعی علم امام(ع) موهبتی الهی است و نه اكتسابی؛ بدین صورت كه هرگاه هر چه را بخواهد بداند، می‎داند. خداوند متعال می‎فرماید:
عالم الغیب فلا یظهر علی غیبه احداً الّا من ارتضی من رسولٍ.[1]
این آیه نشان می‎دهد كه اختصاص علم غیب به خداوند به این معنی است كه غیب را مستقلاً و از پیش خود ـ با لذات ـ كسی جز خدا نمی‎داند، ولی ممكن است پیامبر با رضایت پروردگار متعال، بداند و نیز ممكن است دیگر انسان‎ها به تعلیم پیامبران از آن آگاهی یابند.
نكته‎ی قابل توجه، این است كه علم موهبتی یاد شده تخلف ناپذیر می‎باشد، زیرا علم ثبت شده در لوح محفوظ آگاهی به چیزی است كه قضای حتمی خداوند بدان تعلق گرفته است.
مرحوم علامه طباطبایی (ره) ـ صاحب تفسیر المیزان در ـ این باره می‎گوید: سیدالشهدا(ع) به عقیده شیعه‎ی امامیه سومین جانشین از جانشینان پیامبر اكرم(ص) و صاحب ولایت كلیّه می‎باشد. علم امام(ع) به اعیان خارجیه و حوادث و وقایع ـ طبق آن چه از ادلّه نقلیه و براهین عقلیه بر می‎آید ـ دو قسم است؛ قسم اول: امام(ع) در هر شرایطی ـ به اذن خداوندی ـ به حقایق جهان هستی آگاه است، اعمّ از آن‎ها كه تحت حس قرار دارند یا آن‎ها كه از دایره‎ی حس بیرون می‎باشند؛ مانند موجودات آسمانی و حوادث گذشته و وقایع آینده؛ قسم دوم: علم عادی است. پیامبر(ص)، به نصّ قرآن كریم و همچنین امام(ع) بشری است مانند سایر افراد و اعمالی كه در مسیر زندگی انجام می‎دهد، مانند اعمال سایر افراد، در مجرای اختیار و براساس علم عادی است و آنچه را شایسته می‎بیند انجام می‎دهد.[2]

منبع: راسخون
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

چرا به امام حسین ـ علیه السّلام ـ ثار الله می‌گویند و چه كسی این لقب را به ایشان داده است؟

«ثار» در لغت هم به معنی خون آمده است و هم به معنی طلب و انتقام گرفتن از خون كسی كه به دست دیگران كشته شده است.[1]ثار الله از دو واژه ثار و الله تشكیل یافته و یكی از القاب امام حسین ـ علیه السّلام ـ می‌باشدكه در زیارت عاشورا با این لقب آن حضرت را زیارت می‌كنیم. ثارالله: یعنی (طلب دمه الله) كسی كه طالب خون او خداست و انتقام از قاتلین او را خداوند خواهد گرفت.[2]
یكی دیگر از معانی آن یعنی كسی كه در راه خدا كشته شود و خویشاوندان و خاندانش در این راه كشته شود.
مرحوم مجلسی در شرح جمله الوتر الموتور چنین نوشته است: وتر الله ای الفرد المتفرد فی الكمال من نوع البشر فی عصره الشریف او المراد ثار الله ای الذی الله تعالی طالبُ دَمِه و الموتور قتیلُ له، قتیلُ فلم یدرك بدمهِ؛ یعنی فردی كه در راه خدا به شهادت می‌رسد با این كیفیت از تمام بشر و در عصرش منحصراً اوست و یا مراد از آن همان ثار الله است كه به معنی كسی است كه طالب خون او خداوند است، و موتور به معنای كشته شدن در راه خداوند و كشته‌ شده‌ای است كه خونش را انتقام نگرفته باشند، بلكه فقط خداوند است كه انتقام خونش را از قاتلین می‌گیرد.[3]
و احتمال دارد معنای ثارالله چنین باشد، خونی كه صاحب آن خداوند است و ولی دم او خداوند است. چنان كه در بحث قتل عمد و غیر آن از آن به اولیاء دم تعبیر می‌آورند. در اینجا نیز ولی دم خون حسین و انصارش خداوند است. چون خون حسین در راه خدا و برای حفظ قرآن و تمامیت اسلام ریخته شده و خالصاً و مخلصاًلله بوده است و در نهایت درجه اخلاص با تمام وجود برای خداوند بوده است. لذا این خون و این شهیدان خدائی هستند. بنابراین انتقام آن نیز باید از طرف خداوند باشد‌، یا اینكه چون امام حسین ـ علیه السّلام ـ حجت خداوند بر زمین و ولی مطلق حق بود و مردم او را كشتند و زمین را از حجت حق خالی كردند بنابراین خداوند انتقام حجتش را از قاتلین او خواهد گرفت. امّا درباره اینكه این لقب را چه كسی به امام حسین ـ علیه السّلام ـ داده است باید عرض شود كه چون سند زیارت عاشورا قدسی است، یعنی زیارت عاشورا كه زیارت امام حسین ـ علیه السّلام ـ است از طرف خداوند به ائمه رسیده است و‌ آنرا پیامبر اكرم از جبرئیل گرفته و جبرئیل آن را از خداوند یاد گرفته است و از طریق معصومین به ما آموخته‌اند تا آن حضرت را زیارت كنیم،[4] بر این اساس این لقب را خداوند به امام حسین ـ علیه السّلام ـ داده است و چه لقب زیبایی است.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. منشور نینوا، مجید حیدری.
2. حماسه سیاسی تاریخی زیارت عاشورا، محمد رسول دریایی.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . عبدالسلام محمد هارون، مقابیس اللغه، ج1.
[2] . ابن المنظور، لسان العرب، ج4، واژه ثار.
[3] . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، موسسه الوفا، چاپ دوم، 1403، ج98، ص154.
[4] . ر.ك: قمی، عباس، مفاتیح الجنان، و سید بن طاووس، اقبال، قم، مركز نشر تبلیغات اسلامی، 1416، ج3، ص 55؛ و دریایی، محمدرسول، حماسه سیاسی تاریخی زیارت عاشورا، تهران، انتشارات جعفری، 1371، ص12 ـ 13.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

معارف عمیق مهدویت ضامن سلامت و سعادت جامعه و فرد فرد انسان‌هاست، اعتقاد به بشارت‌های پیامبران گذشته و ائمه دین (ع) افراد با انگیزه و پرتوانی را در جامعه می‌تواند پرورش دهد، باور به حضور امامی ناظر بر اعمال، از جنبه فردی موجب پاک نگاه داشتن روح و پیراستن اعمال از زشتی‌هاست و از جنبه اجتماعی باعث هم‌دلی مؤمنان و ایستادگی در برابر ظالمان می‌شود، کارکرد وسیع و عمیق آموزه‌های مهدوی، جذابیت خاص موضوع را نشان می‌دهد، به همین دلیل، قشرهای مختلف جامعه پرسش‌های بسیاری در این موضوع دارند که لزوم پاسخگویی صحیح به آن‌ها از راهی مطمئن بر کسی پوشیده نیست.

پژوهشکده مهدویت در کتاب «مهدویت، پرسش‌ها و پاسخ‌ها» به برخی از شبهات این گونه پاسخ می‌دهد:

* چگونه می‌توان امام مهدی(عج) را زیارت کرد؟
*آیا می‌توان همیشه امام زمان(عج) را زیارت کرد؟
*درباره ملاقات با امام زمان(عج) چه احادیث و روایاتی وجود دارد؟
*انگیزه حضرت(عج) از دیدار با مردم چیست و چه فاید‌ه‌ای دارد؟
*تشرفات به محضر حضرت ولی‌عصر(عج) در زمان غیبت چگونه است؟

منبع: فارس
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

در عرف علمای رجال، کنیه سه تن از فقهای بزرگ شیعه است: «علی بن حسین» و دو پسرش «ابوعبدالله حسین و ابوجعفر محمد صدوق».
بابویه، نام جد اعلای ایشان، کلمه ای است فارسی، منسوب به «بابو» یعنی بابا، پدر، پیر و مرشد.
محمد، فرزند «علی بن حسین بابویه» همان شیخ صدوق، معروف به «ابن بابویه» است. «علی بن حسین بابویه» با دختر عموی خود (دختر محمد بن موسی بن بابویه) ازدواج کرد، اما از او فرزندی نیافت. نامه ای به «حسین بن روح» نوشت و به وسیله او از امام زمان (ع) تقاضا کرد که دعا بفرماید تا خدا فرزندانی فقیه به او عنایت کند. از ناحیه امام (ع) پاسخ آمد که از همسر فعلی خود فرزندی نخواهی داشت، ولی به زودی کنیزی دیلمی را مالک می شوی و دو پسر فقیه از او نصیب تو خواهد شد. ابن بابویه، سه پسر پیدا کرد (محمد، حسین و حسن) محمد و حسین، هر دو فقیه شدند و حسن، به عبادت و زهد مشغول شد.

«ابن بابویه» از علمای بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری و صاحب تألیفات بسیار و ارزشمندی است. مرحوم محدث قمی می نویسد: حدود سیصد تألیف دارد که این تألیفات عمدتاً در ابواب فقه و اصول و تفسیر و سیره پیامبر (ص) و ائمه (ع) و احتجاج و اخبار فضائل اهل بیت و اخبار غیبت و علائم ظهور امام غایب (ع) و آداب زیارت مشاهده مشرفه و پاسخ به سئوالات علمای سایر بلاد است. از جمله آن کتاب ها: «من لایحضره الفقیه»، «توحید صدوق»، «رساله اعتقادات»، «خصال»، «کمال الدین»، «عیون اخبار الرضا» و ... است. صدوق به اجماع علمای شیعه در وسعت دانش و قوت حافظه و نظم فکری و کثرت تألیفات و جمع احادیث و صحت اتقان در میان سایر علمای شیعه ممتاز است.

مرحوم صدوق در سال 381 هجری، وفات و در شهر ری در گورستانی که هم اکنون معروف به «ابن بابویه» است مدفون است. و مقبره پدرش (علی بن حسین بابویه) در قم است.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

ما بقی متن در ادامه مطلب . . .

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

سردار شهید خضرایی، در یكی از خاطراتش از شهید چراغچی می‌گوید: شب قبل از عملیات بدر برای كنترل و چك نهایی آبراه‌ها به خط دفاعی دشمن نزدیك شده بودیم. در راه بازگشت، قایق ما واژگون شد و هر سه نفر داخل آب افتادیم. هركدام به شكلی تلاش می‌كردیم تا قایق را به حالت اول برگردانیم. خیلی زود آب قایق را خالی كردیم و دوباره سوار شدیم. خیسی و خستگی بی‌تابمان كرده بود. راه بازگشت هم طولانی بود. در بین راه دیدم آقا ولی آرام‌آرام ذكر می‌گوید، خوب دقت كردم، متوجه شدم كه دارد نماز شب می‌خواند.

امام باقر(ع) فرمودند: «ما مِن قَطرَه احَبَّ الی الله عَزَّوَجَلَّ مِن قَطرَه دُمُوعٍ فی سََوَادِ اللَّیلِ مَخَافَه مِنَ الله لا یُرادُ بِها غَیرُهُ. هیچ قطره‌ای در نزد خداوند عزوجل دوست‌داشتنی‌تر و محبوب‌تر از قطره اشك‌هایی كه در تاریكی شب و از خوف خدا با اخلاص كامل ریخته می‌شود، نیست.» (جهاد با نفس، ص137)

مناسبت های ماه ذی القعده

ماه حرام
ماه ذی القعده یكی از ماه‌های حرام است كه خداوند متعال در قرآن از آنها یاد كرده است. ماه‌های حرام عبارتند از ذی القعده، ذی الحجه، محرم و رجب.
از خصوصیات ماه‌های حرام این است كه ثواب عمل خیر مضاعف و عقاب عمل حرام نیز دو چندان می‌گردد وجه تسمیه این ماه‌ها به حرام بودن، این است كه در این ماه هرگونه خونریزی و كشتاری متوقف می‌گردد. این حرمت را اعراب جاهلیت نیز برای این ماه‌ها قائل بودند و در این ماه‌ها از هر گونه جنگ و ستیزی خودداری می‌كردند اسلام این آئین را امضاء كرد و مهر تاییدی بر آن زد.
شیخ عباس قمی (رحمة الله تعالی علیه) در مفاتیح الجنان قسمت اعمال ماه ذی القعده می فرماید: بدان كه روایت شده كه هر كه در یكی از ماه‌های حرام سه روز متوالی كه پنج شنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد ثواب نهصد سال عبادت برای او نوشته می شود و هم چنین در بخش اعمال ذی القعده مضاعف شدن ثواب و عقاب اعمال در ماه‌های حرام را كه به آن اشاره شد ذكر می نماید.

نماز یكشنبه ذی القعده
در ماه ذی القعده عملی وارد شده كه فضیلت بسیار دارد كه بدین شرح است: در یكی از روزهای یكشنبه این ماه غسل كند و وضو بگیرد و چهار ركعت نماز بگذارد (دو نماز دو ركعتی) و در هر ركعت حمد یك مرتبه و اخلاص سه مرتبه و معوذتین (فلق و ناس) را یك مرتبه بخواند پس از نماز هفتاد مرتبه استغفار كند و استغفار را به ذكر شریف «لاحول و لاقوّة الّا بالله العلی العظیم» ختم نماید سپس بگوید «یا عزیز یا غفّار اغفرلی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فانّه لایغفر الذّنوب الّا انت»
برای این نماز ثواب زیادی ذكر شده از جمله اینكه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر كه این نماز را بجا آورد: توبه اش مقبول، گناهانش آمرزیده شود، دشمنان او در روز قیامت از او راضی شوند، با ایمان بمیرد، دین و ایمانش از وی گرفته نشود؛ قبرش گشاده و نورانی گردد؛ والدینش از او راضی گردند؛ مغفرت شامل حال والدین او و ذریّه او گردد؛ توسعه رزق پیدا كند؛ ملك الموت با او در وقت مردن مدارا كند؛ به آسانی جان دهد و ... .

میلاد امام رضا علیه السلام
روز یازدهم این ماه (ذی القعده) میلاد با سعادت امام هشتم علی بن موسی الرضا علیه السلام است.

شب نیمه ماه ذی القعده
شب مباركی است و خداوند متعال نظر رحمت می فرماید بر بندگان خود و روایت نبوی در این زمینه داریم كه مضمون آن چنین است: كسی كه در این شب (شب نیمه ماه ذی القعده) به طاعت حق تعالی مشغول باشد برای او باشد اجر صد نفر روزه داری كه ملازم شب باشد در این شب عظیم هر كه حاجتی از خداوند متعال طلب كند به او اعطا خواهد شد ان شاء الله.

دحو الارض
روز 25 ماه ذی القعده روز دحو الارض است كه یكی از چهار روزی كه در تمام سال به فضیلت روزه مشهور است و ثواب روزه در این روز معادل ثواب هفتاد سال روزه داری است و به روایتی كفاره هفتاد سال گناه می باشد.
امید است كه جوانان مؤمن خود را از ثواب روزه داری و مناجات در شب و روز دحو الارض محروم ننمایند. در مفاتیح الجنان ذیل اعمال ذی القعده برای شب و روز بیست و پنجم این ماه كه دحو الارض است اعمالی ذكر شده كه علاقمندان می توانند به این كتاب شریف مراجعه نمایند.

شهادت امام جواد علیه السلام
روز آخر این ماه روز سوگ و ماتم اهل بیت علیهم السلام می باشد از آنجا كه جواد الائمه علیه السلام در این روز به زهر معتصم عباسی علیه اللعنه به شهادت رسیدند، امام محمد تقی علیه السلام معروف به جواد الائمه علیه السلام در كاظمین كنار جد بزرگوارشان باب الحوائج موسی بن جعفر علیهما السلام به خاك سپرده شدند و مرقد مطهرشان زیارتگاه عاشقان و محبان است خداوند ما را از پیروان واقعی اهل بیت علیهم السلام قرار دهد.

«كمال الدین احمد بن محمد بن یحیی انباری» در سال 543 داستانی را كه از بسیاری جهات، مشابه داستان جزیره خضرا است نقل كرده است .

راوی داستان ابن انباری، مسیحی است و این داستان در كتاب «بحارالانوار، ج53، ص213» آمده است . نقاط اشتراكی كه در دو داستان «علی بن فاضل» و «ابن انباری» وجود دارد اینهاست :

1- محل سكونت امام زمان (عج) و فرزندانش در جزایری میان دریاست .
2- امام زمان (عج) اكنون دارای همسر و فرزند است .
3- جزیره ها بسیار با صفا و سرسبز و خرم اند، كه در نقاط دیگر نظیر ندارند.
4- مسأله رؤیت و دیدن امام زمان (عج).
5- نظم اجتماعی و رفاه و كیفیت سلوك مردم در آن جزایر بسیار عالی است.
6- راوی اصلیِ هر دو داستان، مجهول الهویه اند. روایت ابن انباری گویای این مطلب است كه امام (ع) در جزایر ناشناخته ای در دریای مدیترانه فرزندانی دارد.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

شب قدر شبی است در ماه مبارک رمضان که در آن شب، قرآن کریم نازل شد.

منبع: وب سایت استاد مهدی دانشمند

 خداوند متعال در چهارمین آیه سوره مباركه قدر می‌فرماید:
تنزّل الملائكة و الرّوح فیها بإذن ربهّم من كلّ أمرٍ؛
فرشتگان و روح، در آن شب به دستور پروردگارشان با هر فرمانی (برای تقدیر هر كاری) فرود آیند. (1)
فعل مضارع «تنّزل» دلالت بر تكرار و بقاء «لیلةالقدر» دارد،


و در آیات سوم و چهارم سوره دخان نیز:
فیها یفرَق كلّ أمرٍ حكیم(2) ؛
در آن شب، هر فرمانی، بر حسب حكمت صادر می‌شود.


دلالت بر تجدد و دوام دارد. زیرا هیأت نحوی باب «تفعّل» دلالت بر پذیرش یا تكلف یا هر دو می‌نماید. ظاهر این فعل‌ها، خبر از تفریق و تنزل امر در لیلةالقدرهای آینده می‌دهد.
این امر كه در زمان رسول خدا به آن حضرت نازل می‌شده‌است، و در هر شب قدر دیگر، باید بر كسی نازل و تبیین و تحكیم یا كشف شود كه به افق نبوت نزدیك و پیوسته باشد.
قبول اصل وصایت رسول اكرم صلی الله علیه و آله و امامت، ناشی از این معنی و مبتنی بر همین اساس است.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

در لغت به ابلق یعنی هر شی ء سیاه و سفید و به خصوص به کلاغ سیاهی که با سفیدی آمیخته باشد و به هر شخص پلید و به ابرص و شوره زار و کسی که لباس وصله دار و رنگارنگ بپوشد، گفته می شود. [1] از رسول اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) روایت شده که خروج ابقع در مصر و به دنبال دیده شدن ستاره دنباله دار و کسوف خورشید و خسوف ماه خواهد بود که همه این ها در نزدیکی ظهور روی خواهد داد.

به ابرهایی گویند که در آن رعد و برق و آذرخش و صاعقه باشد . امام باقر (ع) فرمود : ابر سخت ،برای حضرت صاحب (ع) ذخیره شده است . هرگاه ابری چنین بود ، صاحب شما بر آن سوار است . بی شک او سوار بر ابر می شود و با آن به سوی آسمان بالا می رود و آسمان ها و زمین های هفتگانه را می پیماید.امام صادق (ع) فرمود: خداوند ، ذوالقرنین را در انتخاب بین دو ابر سخت و رام مخیر کرد . او ابر رام را برگزید و اگر ابر سخت را برمی گزید اجازه استفاده از آن را نداشت ، زیرا خداوند ،ابر سخت را برای حضرت قائم (ع) ذخیره کرده است.

به ابری گویند که در آن رعد و برق وجود نداشته باشد.

برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید

مخصوص بك گراند

امام سجاد (ع):

سه چیز موجب نجات انسان مومن خواهد بود:

نگهداری زبانش از حرف زدن درباره مردم غیبت آنان،

مشغول شدنش به خویشتن با كارهایی ‏كه برای آخرت و دنیایش ‍ مفید باشد.

و بسیار گریستن بر اشتباهاتش.‏

برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید

مخصوص بك گراند

امام سجاد (ع) در مورد حضرت ابوالفضل (ع) فرمودند :

خداوند عموی ما عباس را بیامرزد (رحمت کند) که برای او نزد خدا مقامی است که همه شهیدان در روز قیامت بر آن غبطه می خورند.

منبع : اداره كل اوقاف و امور خیریه استان چهارمحال بختیاری

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

مهدی بیا كه عید اعظم پیمبر است   /   این بعثت محمد و تبریك حیدر است

در اهتزار پرچم قرآن هل اتی   /   تا موسم ظهور بدستان رهبر است

برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید

:: ویژه نامه ::

براي مشاهده در اندازه ي واقعي ، بر روي تصوير كليك نمائيد

لينك كمكي تصوير در اندازه واقعي

از روزی که شنیدم در بین ما هستی، به همه سلام میکنم ...

السلام علیک یا اباصالح المهدی یا صاحب الزمان(عج)

امام صادق (ع) در تفسیر آیه "واشرقت الارض بنور ربها" فرمودند:

هرگاه قائم به پا خیزد، زمین با نور پروردگارش روشن می شود

جانم فدای امام هادی علیه السلام

اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِك ...

خدایا لعنت کن نخستین ستمگرى را که بزور گرفت حق محمد و آل محمد را و آخرین کسى که او را در این زور و ستم پیروى کرد ...

برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید

با حدود پنجاه نفر در چادری در خدمت امام باقر (ع) بودم. پس از سكوتی طولانی آن حضرت (ع) فرمودند: شاید فكر می كنید من پیامبر خدا هستم. به خدا سوگند چنین نیست. ولی من از نزدیكان رسول خدا (ص) بوده و از نسل او می باشم.

كسی كه به ما خوبی كند، به او خوبی می نماید. كسی كه ما را دوست داشته باشد، خدواند عزوجل او را دوست خواهد داشت و كسی كه ما را از حق خود محروم نماید، خداوند او را محروم خواهد نمود.

آیا می دانید خداوند كدام نقطه از زمین را بهتر می داند؟ كسی سخنی نگفت و آن حضرت (ع) خود پاسخ دادند و فرمودند: خداوند مكه را بهترین نقطه زمین می داند كه آن را حرم خود ساخته و خانه خد را در آن قرار داده است.

آنگاه پرسیدند: آیا می دانید خداوند كدام نقطه آن را محترمتر و با فضلیت تر می داند؟ كسی سخنی نگفت و آن حضرت (ع) خود پاسخ داده و فرمودند: مسجدالحرام محترمترین نقطه است.

آنگاه پرسیدند: آیا می دانید خداوند كدام نقطه مسجد الحرام را محترمتر می داند؟ باز هم كسی سخن نگفت . آن حضرت خود پاسخ دادند و فرمودند: محترمترین نقطه بین ركن و اسود و مقام و دَرِ كعبه است كه حطیم حضرت اسماعیل (ع) بوده و در آن به گوسفندانش غذا می داد و نماز می خواند.

به خدا سوگند اگر كسی در این مكان شب ها را تا صبح نماز خوانده و روزها را تا شب روزه بگیرد ولی حق و احترام ما اهل بیت را نداند،

خداوند هیچگاه عملی از او را نمی پذیرد.

امروزه در اثر تحولاتی كه در آخرین دهه قرن بیستم رخ داده است، خصوصاً فروپاشى شوروى وپایان رسمى جنگ سرد، اندیشه حكومت جهانى به محور پیش بینى نویسندگان معاصر عمدتاً آمریكاییان درباره آینده جهان تبدیل شده است.

دیدگاه مشترك نویسندگان غربى، توسعه خطى تحولات ورسیدن حتمى به حكومت جهانى دموكراسى لیبرال است. لذا "مسؤولیت " رهبران عرب براى رسیدن به آن موقعیت و بى فایده بودن مقاومت مردم و رهبران غیرغربى در برابر این سیر محتوم وقایع جهان را متذكر مى شوند. اما هر یك از آن ها براى مقصود خویش راهى جداگانه را برگزیده اند. به تعدادى از این نظریات یا پیش بینى ها، بدون نقد آن، اشاره می كنیم.

الف ) فرانسیس فوکویاما

ب) مارشال مک لوهان

ج) آلون تافلر 

د) پال کندی

هـ ) ساموئل هانتین گتون

مهدویت تنها مساله ای اعتقادی نیست ، بلکه بعد تربیتی نیز دارد. هنگامی که ما مشخص می کنیم براساس متون روایی ، اعتقاد به وجود و ظهور مهدی (ع) ضروری است، مجموعه دانشی را برای افراد فراهم نموده ایم . اما هنگامی که این مجموعه ، به همراه خود ، تحولات هیجانی ، عاطفی و عملی معینی را ایجاد می کند که ضمن آن ، افراد  می کوشند خود را برای یاوری امام مهدی (ع) مهیا سازند ، چهره تربیتی مهدویت آشکار می گردد . وقتی به جنبه تربیتی مهدویت واقف شدیم ، باید آسیب شناسی تربیتی مهدویت را مورد تأمل قرار دهیم :

1. حصاربندی و حصارشکنی: از آسیب های تربیتی مهدویت است .برخی معتقدند پیروان حق ، باید بریده و برکنار از پیروان باطل ، انتظار بکشند تا لحظه وقوع واقعه فرارسد . در این تصور ، دوران غیبت به مثابه ( اتاق انتظار ) است که باید در آن ، به دور از اهل باطل نشست و منتظر بود تا صاحب امر بیاید و کار را یکسره کند . تنها تلاش افراد در این جا برای دور نگاه داشتن و مصون داشتن خود ودیگران ، از اهل باطل است . این آسیب از کج فهمی نسبت به مهدویت نشأت گرفته است چون اگر مهدویت ، ناظر به غلبه نهایی حق برباطل است ، باید این غلبه را در پرتو قانون کلی چالش میان حق وباطل فهم کرد.در چالش با باطل است که حق غالب می گردد. حصارشکنی هم از آسیب هاست . درحصار شکنی هر مرزی را برمی دارند و بی مرزی را حاکم می کنند . نمونه این بی مرزی و التقاط در عرصه مهدویت ، آن است که کسانی معتقد شوند ،(مهدی) اسم خاصی برای فرد معینی نیست ، بلکه نمادی کلی برای اشاره به چیرگی نهایی حق و عدالت بر باطل و بیدادگری است و مصداق این نماد می تواند هرکسی باشد.

2. کمال گرایی(غیر واقع گرا) و سهل انگاری: این که کمال گرایی چگونه در عرصه تربیت مهدوی آشکار می گردد ، زمینه این امر آن است که مهدی (ع) عهده دار رسالتی سترگ است و این رسالت ، جز با یارانی نستوه به انجام نمی رسد . در نظر بودن چنین غایت بلندی در مسأله مهدویت ، زمینه ساز آسیب تربیتی کمال گرایی می گردد. مربیان ، بدون توجه به وسع فهمی و عملی افراد ، آنان را از همان ابتدا به فتح این قله عظیم می خوانند ، لذا فرد از همان آغاز از مقصد ومقصود اعراض می کند . در نقطه مقابل کمال گرایی ، سهل انگاری است ؛ یعنی جایی برای مهدویت ، در ذهن و ضمیر فرد فراهم نمی آید و سهل انگاری نسبت به مهدویت در تربیت دینی ، به منزله از دست نهادن این تأثیر عظیم تحول بخش در شخصیت افراد است .

3. گسست و دنباله رویی: هنگامی که مباحث و مطالب مربوط به مهدویت ، به زبانی مهجور مطرح گردد یا با مسائل و مباحثی که نسل جدید با آن ها درگیر است ارتباط نیابد ، گسست رخ می دهد . در نقطه مقابل ، قطب آسیب زای دیگر دنباله روی نسل پیشین نسبت به نسل جدید است که می تواند در عرصه مهدویت به دوشکل آشکارشود : اول؛ سخن نگفتن از آن ، به سبب این که ذائقه نسل جدید، خوش نمی آید ، دوم ؛ فرو کاستن مهدویت به شکل های رایج حکومت، مانند دموکراسی . هیچ یک از دو روش مطلوب نیست . پس کسانی که مسأله مهدویت را در جریان تربیت دینی مطرح می کنند ، باید هم تناسب و هماهنگی آن را با ذهن و زبان نسل جدید بازشناسی کنند و هم مراقب باشند که آن را به امیال و آرای رایج آنان فرو نکاهند.

4. مرید پروری و تکروی: مرید پروری،صورت تحریف شده امامت است ،یعنی افراد ، امامان را چنان بستایند که گویی آنان ، منشأ اولیه حق و حقیقت اند (محب غال) افراطی گری آنان در این است که امام را از حد خویش فراتر می برند و او را به مقام الوهی بر می کشند ، در حالی که حضرت ، کارگزار و فرمانبر خداست . قطب دوم آسیب ، تکروی است ، یعنی نفی امامت یا تعمیم امامت . در حالت تکروی ، فرد تربیت شونده در حد خود محدود می شود و از بهره جستن از نمونه ها و الگوهای برجسته باز می ماند.

5. قشری گری و عقل گرایی: قشری گری در دین ، مانع فهم عمق معارف دینی می گردد و از این رو ، بستری برای رشد کج فهمی و انحراف و بدعت است در دوران غیبت هم ، قشری بودن افراد، آنان را به تعبیرهای نادرست از احکام دینی خواهد کشاند ؛ چنان که هنگام ظهور حضرت ، سخنان او و احکام دینی که او مطرح می سازد ، در نظر مردم ، جدید و ناشناخته است . از سوی دیگر ، عقل گرایی نیز یکی دیگر از ورطه های لغزش است؛ یعنی این که انسان در عرصه دین ، همه چیز را پس از اثبات قطعی عقل بپذیرد.چنین تصوری نه با واقعیت عقل هماهنگ است و نه با تربیت دینی .

6. خرافه پردازی وراز زدایی: خرافه پردازی یعنی حقایق ماورای طبیعی دین ، دست خوش عوام زدگی گردد و بستر مناسبی برای خرافه پردازی فراهم آید و عده ای داعیه رویت حضرت در خواب وبیداری کنند؛ هرچند امکان این امر ، در اصل منتفی نیست . راز زدایی هم یعنی امور ، مانند اموری طبیعی نگریسته شوند و ردپای هر امر ماورای طبیعی در آن ها محو گردد ، مانند ابن خلدون که معتقد است مراد از ظهور مهدی (ع) پیدایش حکومتی مبتنی بر اتحاد قبایل سادات اطراف مدینه و حجاز است.

7. انحصارگرایی و کثرت گرایی: انحصارگرایی یعنی اعتقاد به حکومت عدل مهدی(ع) ، موجب تحریم هر حکومتی حتی عدل پیش از آن گردد، که متأسفانه این دیدگاه عملا در میان برخی از معتقدان به مهدویت آشکار شده است ، و این که هر حکومتی قبل از حکومت مهدی (ع) طاغوت است ، فهمی آسیب زا از مهدویت است، چون پیامد عملی چنین فهمی ، عدم تلاش برای برقراری حکومت عادلانه پیش از ظهور است وحاصل عملی آن ، تمکین نسبت به هر گونه حکومت جور پیشه خواهد بود . در مقابل، کثرت گرایی نیز قطب دوم آسیب است . کثرت گرایی به مفهوم برابر دانستن طریقه های مختلف ، می تواند به این نتیجه منجر شود که هر وضع موجودی ، شروع تلقی شود و بالاخره کثرت گرایی به تجویز هر حکومتی ختم خواهد شد.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

امام صادق علیه السلام مى فرماید: در شگفتم براى كسى كه از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمى برد؟

در شگفتم براى كسى كه ترس بر او غلبه كرده ، چگونه به ذكر حسبنا الله و نعم الوكیل پناه نمى برد.

زیرا به تحقیق شنیدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر یاد شده فرمود: پس (آن كسانى كه به عزم جهاد خارج گشتند و تخویف شیاطین در آنها اثر نكرد و به ذكر فوق تمسك جستند) همراه با نعمتى از جانب خداوند (عافیت ) و چیزى زائد بر آن (سود در تجارت ) بازگشتند و هیچگونه بدى به آنان نرسید.

***

و در شگفتم براى كسى كه اندوهگین است ، چگونه به ذكر لا اله الا انت سبحانك انّى كنت من الظالمین پناه نمى برد.

زیرا به تحقیق شنیدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر فوق فرمود: پس ما (یونس را در اثر تمسك به ذكر یاد شده ) از اندوه نجات دادیم و همین گونه مؤ منین را نجات مى بخشیم .

***

و در شگفتم براى كسى كه مورد مكر و حیله واقع شده ، چگونه به ذكر أفوض ‍ امرى الى الله ان الله بصیر بالعباد پناه نمى برد.

زیرا به تحقیق شنیدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر فوق فرمود: پس خداوند (موسى را در اثر ذكر یاد شده ) از شر و مكر فرعونیان مصون داشت .

***

و در شگفتم براى كسى كه طالب دنیا و زیبایى هاى دنیاست ، چگونه به ذكر ما شاءالله لا قوة الا بالله پناه نمى برد.

زیرا به تحقیق شنیدم كه خداوند عزوجل بعد از ذكر یاد شده (از زبان مردى كه فاقد نعمتهاى دنیوى بود، خطاب به مردى كه از آن نعمتها بهره مند بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، كمتر از خود مى دانى پس امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.

از بزرگترین خاندان علمی كوفه و از خواص شیعیان اهل بیت (ع) بوده كه مدت رهبری این سلسله ، از اوائل عصر حضرت سجاد (ع) ، حدود سال 61 ق تا اواخر غیبت صغری و وفات آخرین سفیر حضرت حجت (ع) در سال 329 ق ادامه داشت و در این مدت ، بسیاری از علماء و فقها و ادبا و مفسرین و راویان حدیث از این دودمان برخاسته اند.

برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید

درختی اشت كه در بهشت كاشته شده است . عصای حضرت موسی (ع) از شاخه ی آن درخت بود و آن را جبرئیل (ع) برای او آورد .
حضرت مهدی (عج) هنگام ظهور ، عصای حضرت موسی (ع) را همراه دارد . آس ، درختی است بلندتر از انار ، دارای گل و برگی معطر و تخمش سیاه است . در مناهی رسول اكرم (ص) از خلال كردن با چوب آن نهی شده است .

در حدیثی از پیامبر اكرم (ص) آمده : «ورائحة ابنتی فاطمه الزهراء، رائحة السفرجل و الآس و الورد.»

تا رابطه ی ما با ولیّ امر ، امام زمان (عج) قوی نشود ، کار ما درست نخواهد شد و قوّت رابطه ی ما با ولیّ امر (عج) هم در اصلاح نفس است.

یك پسر برای من نوشته بود تا آخر عمرم مسجد نمی‌روم. به خاطر اینكه لباس شیك پوشیدم مسجد رفتم، یك خادم بد اخلاق گفت: این لباس‌های قرطی را پوشیدی مسجد آمدی؟ مگر اینجا عروسی عمه‌ات است؟ این چه لحنی است؟ این خادم را باید حذف كرد. خادم بداخلاق را باید حذف كرد.

خدا به پیغمبر می‌گوید: بداخلاق بودی مردم فرار می‌كردند، «لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِك» (آل‌عمران/159) اگر تو بداخلاق بودی مردم فرار می‌كردند. اینكه مثل پروانه دور تو می‌گردند، اخلاق است. 

همه انبیاء و مصلحان الهی ، هسته های اصلی نهضت خویش را با آزمایش برگزیده اند ، چرا كه راه دشوار است ، و آمیخته با رنج ها و بدون داشتن یارانی آبدیده ، سرد و گرم چشیده ، فداكار و وفادار ، نمی توان خطر كرد.

طالوت ، كه در روایات ، یاران مهدی به یاران او تشبیه شده اند ، در نبرد با جالوت ، لشكریانش را با تشنگی آزمود . تن پروران و ناشكیبایان نظم را بر هم زدند ، حریصانه به آب افتادند ، ولی صبور مردان از آن ، لب تر نكردند . از این راه ، روشن شد كه گروه نخست ، ارزش و توان همراهی با طالوت را ندارند و سرانجام ، در رویارویی با سپاه دشمن ، وحشت آنان را فراگرفت و از جنگیدن ، باز ماندند ، ولی گروه دوم كه ایمان فكری و بصیرت واقعی داشتند ، همه پیروزی را در اختیار خدا دیدند و صبورانه مقاومت ورزیدند . یاران مهدی (عج) نیز برای رسیدن به درجه ی شایستگی همراهی ، از غربال های گوناگون گذر داده می شوند و پس از پیمودن مراحل دشوار ، به قله رفیع «نصرت» بالا می روند .

پاره ایی آزمایش ها پیش از قیام صورت میگیرد و پاره ای پس از آن .طولانی شدن غیبت، فتنه ها، فریبندگی ها، افكار باطل، جاه و مقام، جلوه فروشان، محراب داران، دین به دنیا فروشان، عالِم نمایان و ... بسیاری از منتظران را از راه باز می دارند . به میزان درجات ایمان و گذر از آزمون ها، منتظران متمایز می شوند و به میزان مایه های ایمانی، در یاری امام بر یكدیگر پیشی می جویند. به فرموده ی امام صادق (ع) : «در وقت ظهور ، برخی یاران، شب در بستر ناپدید می شوند و فردای آن روز در مكه اند و گروهی روز در آسمان راه میسپارند . گفتم :فدایت شوم كدام یك ایمانشان بیشتر است ؟ فرمودند : آن كه در آسمان حركت میكند.»

پس از گرد آمدن نیروها، آزمون ها سخت تر میشود. امام با آزمون های جسمی و روانی، باورها را به آزمایش میگذارد. ازجمله، همانند طالوت كه سپاهیانش را با تشنگی آزمود ، یاران امام نیز با تشنگی امتحان خواهند شد . فراتر از آن، امام بی پروا به باورهای خرافی و عوامانه حمله میبرد و دور از دسترس و پوشانده شده در غبار فراموشی را آشكار می سازد.

در این تكان های فكری، صاحبان بصیرت و معرفت ، تزلزلی به خود راه نداده و استوار بر جای می مانند ، ولی آنان كه در باورهای خود ناخالصی دارند و اندیشه را از سرچشمه نگرفته اند و در حقانیت امام تردید كرده اند ، از پیروان حضرت پراكنده می شوند . هنگام سخنرانی امام در مسجد كوفه و تخریب دیوار مسجد پیامبر، تفاوت های فكری و بینش همراهان به بوته آزمایش در می آید و درجه و رتبه یاران در پیروی فرامین امام ارزیابی می شود.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

آزمایش های دینی برای ایمان آورندگان در همه زمان ها ، قانون الهی است :

« أحسب الناس أن یتركوا أن یقولوا آمنا و هم لا یفتنون » اما این قانون ، در روزگار غیبت به دو جهت مورد تأكید است :

1- آنكه امام از نظرها پنهان است و منتظران ، منتظر ظهور اویند و چون این امر به درازا می كشد ، افكار و دعوت های باطل ، در میان مسلمانان پدید می آید و گروهی گمراه می شوند .
1- در این دوران ، شرایطی به وجود می آید و اوضاعی بر جوامع حاكم می شود كه مگاهداشتن دین ، بسیار دشوار می شود . بیشتر مردمان ، به انگیزه های گوناگون ، ایمان دینی خویش را در زندگی از دست می دهند و دینداری را كنار می نهند .

امام رضا (ع) درباره ی آزمایش در دوران غیبت می فرمایند : « آنچه گردن های خود را به جانبش دراز كرده اید (تشكیل حمومت آل محمد (ص)) اتفاق نمی افتد ، تا این كه مشخص شوید و امتحان گردید و باقی نمی ماند از شما مگر اندكی .»
نعمانی ، باب دوازدهم از كتاب "الغیبة" خویش را به امتحان شیعیان در عصر غیبت اختصاص داده و احادیث گوناگونی در این زمینه آورده است . اما مهمترین انگیزه ای كه سبب میگردد در دوران غیبت ، دینداران با آزمایش های اعتقادی و عملی بسیار رو به رو گردند ، عبارتند از : گسترش زمینه های ناباوری ، افزایش انگیزه های انحراف و گریز از دین ، ستیزه جویی ها با دینداری .

پس قانون آزمایش و غربال شدن مؤمنان ، در ظرف زمانی غیبت كه گمراهی ها و ستم ها هجوم می آورند ، در شكوفا شدن حق جویی و خلاصی دینیِ دینداران و شایستگی برای حضور در جهادی فراگیر و سخت در ركاب حضرت مهدی (عج) نقشی اساسی و زیربنایی دارد . به فرموده ی پیامبر اكرم (ص) چشم به راه فرج داشتن ، همراه با صبر و استقامت ، عبادت است .

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

پیامبر اكرم (ص) :

خَیْرُ ما اُعْطىَ الرَّجُلُ الْمُؤْمِنُ خُلْقٌ حَسَنٌ وَ شَرُّ ما اُعْطِىَ الرَّجُلُ قَلْبُ سوءٍ فى صورَةٍ حَسَنَةٍ

بهترین چیز به مؤمن داده شده خوش اخلاقى

و بدترین چیز داده شده دلى بد در چهره‏اى زیباست

حضرت آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه) اگر ناراحتی یا غم و غصه ای توی صورت کسی میدیدند حتی پیش آمده بود که نمازشان را نمی بستند تا یک جوری آن ناراحتی را برطرف کنند و صورت آن شخص را خوشحال ببینند، آن وقت نمازشان را می بستند.

آدم یک نفر را خوشحال کند همان موقع خدا ملک خلق می کند که او را از بلاها مصون دارد

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

كلمه ی «Armageddon»،«هَرْمَجِدُّون» واژه ای است اصلا یونانی كه بنا به تعریف واژه های آمریكایی همچون فرهنگ «وبستر» به معنی نبردهایی حق و باطل در آخرالزمان است .

همچنین این واژه نام شهری است در منطقه عمومی شام كه بنا به آنچه در بابا شانزدهم مكاشفات یوحنا ، در عهد جدید آمده است ، جنگی عظیم در آنجا رخ می هد و مرحله حاضر از زندگی بشر در آن زمان پایان می یابد. به عبارتی نبرد مذكور ، مقدمه تحولی بزرگ است كه سرنوشت نهایی آدمی بر روی كره زمین به آن بستگی دارد .

حادثه شرف ظهور ، حادثه ای بزرگ است و قدرت های بزرگ جهان ، سیاست خارجی خود را بر مبنای حوادثی كه پیش از آن رخ می دهد جهت داده و نقشه های نظامی خود را به شكلی سامان داده اند كه آمادگی های لازم برای این حادثه در آن ملحوظ باشند . این در حالی ایت كه مؤسسات دینی و رسانه های این دولت ها نیز ، مردم خود را برای پیشباز این جادثه آماده می سازند .

ما بقی در ادامه مطلب . . .

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

هنرمند هنر خودش را دوست دارد، هنر که نمی تواند هنرمند را دوست بدارد. هنر فقط می تواند هنرمند را نشان بدهد. خدا مخلوقش را دوست دارد، مخلوق قادر نیست خدا را دوست بدارد. خلق محبوب خدا هستند و خالقشان را نشان می دهند.

حاج اسماعیل دولابی (رض)

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

«آخرالزمان» اصطلاحی است در فرهنگ ادیان بزرگ دنیا ، به معنای آخرین دوران حیات بشر و قبل از برپایی قیامت.

در فرهنگ اسلامی ، آخرالزمان ، هم دوران نبوت پیامبر اكرم (ص) تا وقوع قیامت را شامل میشود و هم دوران غیبت و ظهور مهدی موعود (عج) را.

ما بقی متن در ادامه مطلب . . .

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

امروز آخرین چهارشنبه ماه صفر است .
برای توانگر شدن خواندن هفت مرتبه از چهار سوره ی زیر توصیه شده است :
انشراح ، تین ، نصر و توحید

التماس دعا

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

حضرت علی (ع) از پیامبر اسلام (ص) پرسید‌ند: حیوانات مسخ شد‌ه کد‌امند ؟

پیامبر فرمود‌ند : سیزد‌ه تا ،

حضرت علی (ع) در خصوص علت مسخ شد‌نشان سوال فرمود‌ند و پیامبر اینچنین پاسخ فرمود‌ند .

برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید

زهره : زنی نصرانی بود و این زن همان است که هاروت و ماروت را فریفت.

مرحوم شیخ صدوق فرمود :

انسانهایی که مسخ میشوند بیش از سه روز زنده نمی مانند و تناسل هم نمی کنند حیواناتی که اینک مسخ شده نامیم به طور مجاز این نام بر آنها نهاده اند چون مسخ شده ها به این شکل بوده اند اما این که گوشت اینها حرام است برای همان شباهت به مسوخ است خدا خواسته از این گوشتها استفاده نکنند تا عذاب الهی در نظرشان بزرگ جلوه کند. 

منبع : نصایح صفحه 339 الی 340

اعمال شب نهم ذی الحجه ، روز عرفه

دعا

اعمال شب نهم ذی الحجة

...

 ذکر تسبیحات

زیارت امام حسین(علیه السلام)

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

نهم ذی حجه الحرام _ روز عرفه

نهم ذی حجه الحرام به روز عرفه مشهور است . در این روز امام حسین ع با حضور در صحرای عرفات دعای مشهور عرفه را زمرمه کردند  . این روز به عنوان یکی از روز های بزرگ مذهبی در میان آیین های دینی مسلمانان  گرامی داشته می شود . . .

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

سالروز شهادت جانسوز نهال گلشن دین ، سپهر دانش و بینش ،

امام محمد باقر علیه السلام تسلیت باد .

    امام باقر علیه السلام ، چهار چیز از بهترین گنج هاست :

   پنهان کردن نیاز
   پنهان کردن صدقه
   پنهان کردن درد
   پنهان کردن مصیبت

شاید این جمعه بیاید ٬ شاید ...

خورردن گوشت برادران ، توسط خواهرانشان!

 سوره الحجرات        آیه شریفه ی ۱۲

وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمَانِ وَمَن لَّمْ یَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ

و بعضى از شما غیبت بعضى نكند آیا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده اش را بخورد از آن كراهت دارید [پس] از خدا بترسید كه خدا توبه پذیر مهربان است .

این كلیپ و كلیپ های ویدئویی سایت را ، می توانید در لینك زیر مشاهده نمائید
دوستانی كه تمایل به دانلود این ویدئو را دارند نیز ، می توانند به لینك زیر مراجعه نمایند

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

حضرت فاطمه زهرا (س) در مورد امام زمان (عج) چه فرموده اند ؟

جابر عبدالله انساری در روایتی كه بر طرق مختلف نقل شده ، از صحیفه ای خبر داده است كه آن را در دست حضرت فاطمه زهرا (ص) مشاهده نموده ، كه درخشندگی عجیبی داشته و در آن نام های دوازده امام (ع) همراه نام مادرانشان یادآور شده و آخرین نام ، قائم آل محمد (ص) بوده است .

امام مهدی(عج) در خصوص زیارت آل یس می‌فرمایند :

« هرگاه خواستید به وسیله ما به خداوند و به ما توجه کنید این زیارت را که از جانب خداوند انشاء شده است بخوانید. »

متن عربی و ترجمه ی فارسی زیارت آل یاسین ادامه مطلب  . . .

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...