یاد کودکی بخیر
                       مادر دعای فرج یادمان می داد
                                                                و پدر برایمان حافظ می خواند
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
                                                            کلبه احزان شود روزی گلستان غم خور
. . .

خدا را شکر جایی بزرگ شده ایم
                                              که از موذن هایش صدای محمد و علی بلند است


جایی که این روز ها دل همه ی اهالیش
                                                       پر میزند برای یک نقظه آسمانی

جایی که جمله هایش همه یک حس مشترک دارند
انتظار

ما از همان کودکی آموخته ایم که برای فرج دعا کنیم

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...