بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با فرماندهان نیروی هوایی ارتش + عكس و فایل صوتی
برای مشاهده در اندازه ی واقعی ، بر روی تصویر كلیك نمائید
بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم
خوشامد عرض میكنیم به شما عزیزان، برادران، جوانان، و تبریك عرض میكنیم این ایام متبرك و پرخاطره را؛ هم عید شریف میلاد پیامبر مكرم و امام صادق (علیهما السّلام)، هم بیست و دوى بهمن، و هم نوزدهم بهمن، كه یك خاطره‌ى فراموش نشدنى و یك نقطه‌ى درخشان در اوراق نورانى ایام انقلاب محسوب میشود.
دانلود فایل صوتی
بزرگداشت نوزده بهمن كه ما اصرار داریم هر سال این بزرگداشت صورت بگیرد و در این سالهاى متمادى در چنین روزى ما با عزیزان نیروى هوائى دیدار كردیم و شنیدیم و گفتیم، فقط به منظور زنده نگهداشتن یك خاطره نیست - اگرچه خود زنده نگهداشتن خاطرات گرامى و باشكوه، یك ارزش است - آنچه براى ما مهم است، دو نكته‌ى دیگر است: یكى درس گرفتن و عبرت گرفتن از گذشته است. وقتى ما مثلاً خاطره‌ى نوزدهم بهمن را مرور میكنیم، یك درسى از این حادثه فرا میگیریم؛ آن درس، درس اقدام، ابتكار، ایستادگى، كار بهنگام و تأثیر آن در حركت جامعه و كشور است؛ این یك عبرت شد. درست است كه بدنه‌ى ارتشِ دوران قبل از انقلاب، بدنه‌ى طاغوتى نبود؛ سران طاغوتى بودند، بدنه جزو ملت بودند؛ این چیز روشنى است، براى ما از اول روشن بود، براى مردم هم در طول سالهاى متمادى واضح و روشن شد؛ لیكن بروز این مردمى بودن، نقش‌آفرینى در عرصه‌ى حركت مردمى، یك چیز دیگر است. این نمیشد، مگر آن وقتى كه از درون ارتش یك حركتى كه برجسته باشد، چشم‌نواز باشد، چشمگیر باشد، به وقوع بپیوندد؛ و نوزده بهمن این كار را انجام داد.
شما امروز وقتى به حادثه‌ى نوزده بهمن نگاه كنید، ممكن است اهمیت آن حادثه خیلى به چشم نیاید؛ ولى ما كه آن روز بودیم، بنده كه آن روز خودم ناظر این جریان بودم و در مدرسه‌ى علوى در جمع برادران نیروى هوائى حضور پیدا كردم و حركت شجاعانه‌ى آنها را دیدم، احساس من و احساس افرادى از قبیل من كه آن اوضاع را دیدند، احساس دیگرى است. حادثه‌ى نوزده بهمن یك خطشكنىِ بزرگ بود، یك كار عظیم بود. افسر، درجه‌دار و همافر بیایند، علناً و با صراحت با انقلاب هم‌آوائى كنند و نگاه كنند تو چشم نگهبانان رژیم طاغوت و به آنها «نه» بگویند؛ این خیلى كار بزرگى بود.
این اقدام اثر خودش را بخشید. یك اقدام بجا و بهنگام كارى كرد كه احساسات خفته و بدون تظاهر، آن كار را نمیتوانست انجام بدهد. در همه‌ى عرصه‌ها و زمینه‌ها، اقدام و ابتكار، یك چنین اثرى دارد. آن روز میدان و عرصه، آن میدان بود؛ در دوران جنگ، عرصه، عرصه‌ى دیگرى بود؛ امروز عرصه، عرصه‌ى دیگرى است. در هر برهه‌اى، در هر میدان و عرصه‌اى، حضور بهنگام، كار بهنگام، اقدام بموقع، میتواند چنان اثر بزرگى را داشته باشد. این یك. دوم: ما از این حادثه درس بگیریم براى آینده؛ در گذشته متوقف نشویم. یكى از آفات اجتماعات و مجموعه‌ها و ملتها و گروه‌ها، متوقف ماندن در افتخارات گذشته است. هى افتخارات گذشته را به یاد خودمان بیاوریم، به آنها ببالیم، اما متناسب با آنها، در زمان حاضر، در حال، حركتى انجام ندهیم. البته امروز نیروى هوائى و ارتش ما با آن روز قابل مقایسه نیست؛ زمین تا آسمان تفاوت پیدا كرده است.
كارهاى بزرگى انجام گرفته، كارهاى ماندگارى انجام گرفته - در این شكى نیست - لیكن به آینده نگاه كنید. آینده، آینده‌ى مهمى است؛ آینده‌ى خطیرى است. یك كشور اگر بخواهد عزت خود را، هویت خود را، منافع خود را، امنیت خود را به دست بیاورد، احتیاج دارد به ابتكار، به كار. با نشستن، با خوابیدن، با غفلت از اطراف، نمیشود به اهداف عالى دست پیدا كرد. اینكه مى‌بینید جامعه‌ى اسلامى و كشورهاى اسلامى چند صد سال - دویست سال، سیصد سال - دچار عقب‌ماندگى شدند، كه امروز چوب آن عقب‌ماندگى را همه‌ى ما داریم میخوریم، این به خاطر غفلتها بود. در اینجا، در منطقه‌ى غربى ما، در مناطق دیگر اسلامى، كبكبه‌ى ظاهرى حكومتها بود، اما حركتِ متناسب با زمان و آینده نبود. دیگران علم آموختند، تجربه آموختند، فناورى آموختند، حركت خودشان را براى فتح دنیا آغاز كردند؛ ما در شبكه‌ى صید آنها قرار گرفتیم، همه چیزمان را از دست دادیم.
منظورم از «ما» فقط ایران نیست؛ ایران، كشورهاى منطقه، كشورهاى شمال آفریقا، كشورهاى شرقى ما؛ همه‌ى منطقه‌ى اسلامى دچار غفلت شدیم. این غافل شدن، به دبدبه و كبكبه‌ى ظاهرى دل‌خوش كردن، به فكر حركت كردن نبودن، به فكر ساختن آینده نبودن، اینجور ضررهائى را دارد. البته وقتى ملتها بیدار شدند، این بیدارى به دنبال خودش، به طور خودكار تحركاتى را مى‌آورد؛ منتها سرعت و بُطئ دارد. این حركتها میتواند حركتهاى سریع و كارآمد و خوبى باشد كه از متوسط سرعت دنیا پیشى بگیرد، میتواند حركتهاى بطیئى باشد كه باز به دیگران نرسیم؛ چون دیگران هم كه بیكار نیستند. ما داریم كار میكنیم، تلاش میكنیم، همت میكنیم، میسازیم. مگر دیگران این كار را نمیكنند؟ دیگران هم در جبهه‌ى مقابل ما دارند همت میكنند، میسازند، تلاش میكنند. ما باید كارى كنیم كه سرجمع تلاشهاى ما شتابى به ما بدهد كه از شتاب جبهه‌ى مقابلمان بیشتر باشد؛ آن وقت میتوانیم به آینده امیدوار باشیم. این توصیه‌ى همیشگى من است به همه‌ى جوانان این كشور، و امروز به شما عزیزان نیروى هوائى و به همه‌ى ارتش و به همه‌ى نیروهاى مسلح.
هم در
سازماندهى، هم در ساخت ابزار و تجهیزات و قطعات، هم در آموزش، هم در تربیت
اخلاقى و تقویت آن عامل اصلى معنوى باید تلاش را مضاعف كنید.
همه باید تلاش را مضاعف كنند؛ دولت، مسئولین، بخشهاى مختلف كشور، از جمله
نیروهاى مسلح كه یك بدنه‌ى عظیمى از اندامهاى مؤثر كشور را تشكیل میدهند.
این تلاشها بایستى تلاشهاى هدفدار و پرمغز و پرمایه‌اى باشد.
خوشبختانه امروز حقانیت حركت جمهورى اسلامى آشكار شده. شما مى‌بینید
شعارهائى كه تا دیروز ملت ایران بر زبان جارى میكرد، امروز در كل این منطقه
همه‌گیر شده است. كشورهائى كه جزو دنباله‌روان و پیاده‌نظامهاى حقیر
جبهه‌ى استكبار بودند، امروز به همت مردمشان جزو نیروهاى ترقى‌خواه در كنار
ملت ایران قرار دارند؛ همان هدفها را دنبال میكنند، همان شعارها را
میدهند؛ این پیشرفت شماست؛ این معنایش این است كه ملت ایران توانسته است در
طول سه دهه براى خود یاورانى، همراهانى، همگامانى پیدا كند. ما نمیگوئیم
این حركتها را ما به وجود آوردیم؛ این حرف منطقى نیست؛ اما منطقى هم نیست
كه بگوئیم بیدارى یك ملت با این هیاهوى عظیمى كه این بیدارى در طول این سه
دهه ایجاد كرده، تأثیرى در بیدارى دیگران نداشته؛ این هم منطقى نیست، این
هم كاملاً مسلّم است. امروز هم در دنیا تحلیلها و تفسیرها همه‌اش همین است؛
میگویند اینجا مادر بیدارى و حركت اسلامى
بود. همین روزها در تحلیلهاى تحلیلگران خارجى كه در مطبوعات و رسانه‌ها و
سایتهاى گوناگون خبرى منعكس میشود، روى همین معنا تكیه میشود. این، حقانیت
حركت ما را نشان میدهد.
حركت نظام اسلامى و جمهورى اسلامى و انقلابى كه این حركت را به وجود آورد، به سمت یك هویت حقیقىِ ماندگارِ مستحكمِ قابل دوام و دفاع در مقابل تهاجمهاست؛ هویت اسلامى، اتكاء به خداى متعال، احساس عزت از مسلمان بودن، تكیه‌ى بر ظرفیتها و نیروهائى كه خداى متعال به ما بخشیده است - چه نیروهاى شخصى یك‌یك ما، چه نیروهاى عظیم جمعىِ ملى، چه نیروهاى انسانى و چه نیروهاى طبیعى ما - و فراخوانى دنیا به سمت ارزشهاى معنوى. دنیا از غرق شدن در مادیگرى سودى نبرد؛ دنیا از رواج دادن آزادى‌هاى جنسى سودى نبرد؛ بشریت از آنچه كه حركتهاى مادى در اروپا به وجود آوردند - رهائى از معنویت، رهائى از قیود الهى - سودى نبرد؛ نه عدالت را تأمین كرد، نه رفاه عمومى را تأمین كرد، نه امنیت را تأمین كرد، نه خانواده را حفظ كرد، نه توانست تربیت نسلهاى بعدى را بدرستى انجام دهد؛ در همه‌ى اینها ضرر كردند. بله، یك عده‌اى كمپانى‌دارها، بانكدارها و سازندگان سلاح به آلاف و الوف دست پیدا كردند - اینها بود - اما تمدن مادى غرب دستاورد بشرى نداشت، دستاورد انسانى نداشت؛ خودشان را خوشبخت نكردند، جوامعى را هم كه در زیر سایه‌ى اینها و با تقلید از اینها زندگى كردند، خوشبخت نكردند.
پیام انقلاب اسلامى، پیام رهائى از این حركت بدبختى‌زا و فلاكت‌آور است. توجه به معنویت، توجه به اخلاق الهى، در عین حال پرداختن به نیازهاى بشرى؛ همان چیزى كه در اسلام هست؛ حد متوسط. نه افراط كلیساهاى كاتولیكى و ارتدوكسى و سختگیرى‌هاى غلط، نه ولنگارى‌هائى كه نقطه‌ى مقابل آن در جوامع غربى بر اثر حركت مادى‌شان به وجود آمد؛ هیچكدام از اینها درست نیست؛ هر دو غلط است. خط اسلام، خط میانه است؛ خط عدالت است. عدالت یك معناى فراگیر و شاملى دارد. در همه‌ى زمینه‌ها عدالت - یعنى هر چیز را به جاى خود نهادن - باید مد نظر باشد؛ خط متوسط انسانى؛ «و كذلك جعلناكم امّة وسطا لتكونوا شهداء على النّاس».(1) امروز ملت ایران جزو پیشروان این حركت است. جامعه‌سازى میكنیم، نظام‌سازى میكنیم، حركت عمومى و مردمى داریم. سى و سه سال از انقلاب میگذرد. در هیچ جاى دنیا جشنِ یادبود و سالگرد انقلاب، اینجور مردمى نیست. این تنها انقلاب ماست كه در هر بیست و دوى بهمنى، جشن را مردم میگیرند.
در سرتاسر كشور میلیونها انسان به خیابانها مى‌آیند، تظاهرات میكنند، شعار میدهند؛ این در هیچ انقلابى وجود نداشته. انقلابهاى بزرگى بوده؛ بعضى از اینها را ما در زمان خودمان شاهد قضایایش بودیم، بعضى‌ها را هم در تاریخ خواندیم: سالگرد انقلابها بیایند، چند نفر آنجا بایستند، یك گروهى هم جلویشان رژه بروند، سلام نظامى بدهند. سالگرد انقلابها اینجورى برگزار میشد. یك جشنى بگیرند، یك عده‌اى دعوت بشوند، بخورند و بنوشند. برگزارى سالگرد انقلاب به وسیله‌ى خود مردم، مخصوص انقلاب اسلامى است. بیست و دوى بهمنِ هر سال، در آن سرماهاى گوناگون، گاهى برف، گاهى یخبندان، گاهى هواى سردِ سوزنده، مردم آمدند توى میدان؛ امسال هم به توفیق الهى، با هدایت الهى، با دست قدرت الهى، خواهید دید كه باز مردم به میدان مى‌آیند. این حركت، حركت مردمى است؛ و این به توفیق الهى ادامه دارد. حركتِ عمومى است در كشور، و نیروهاى مسلح یك بخش عمده‌اى از این حركت مردمى را برعهده دارند. من به همه‌ى جوانهاى عزیزمان در نیروهاى مسلح، در نیروى هوائى سفارش میكنم كه به خودسازى بپردازند، به تربیت معنوى خود بپردازند؛ سطح آموزشها را، سطح سازماندهى را، انضباط را، آگاهى‌ها را، برادرى و مهربانى در بین رده‌هاى مختلف را هرچه میتوانند، تقویت كنند؛ اینها نشانه‌هاى ارتش اسلامى و دینى است.
انضباط هست، برادرى بین رده‌هاى مختلف هم هست؛ انضباط هست، رقابت مثبت بین رسته‌هاى گوناگون و بخشهاى مختلف - فنى، پشتیبانى، رزمى - وجود دارد، اما با روح برادرى، همكارى، هم‌افزائى و صمیمیت؛ این آن خصوصیات یك مجموعه‌ى نظامىِ اسلامى است. و از همه بالاتر، روحیه‌ى آمادگى و فداكارى است؛ كه این آن چیزى است كه دیگر هیچ كس از جبهه‌ى دشمنان شما آن را ندارد. جوانهاى ما در دوره‌ى جنگ هم این را عملاً نشان دادند؛ بعد از جنگ هم تا امروز در هر جائى كه لازم شده، این را ارائه كردند و نشان دادند. آنها حاضرند جانشان را كف دست بگیرند، بیایند وسط میدان؛ این آن چیزى است كه خیلى ارزش دارد.
این روحیه‌ى فداكارى و ایستادگى و حساب كردن پاى خدا را حفظ كنید؛ پاكیزگى و طهارت و تقواى معنوى را روزبه‌روز افزایش دهید؛ ان‌شاءاللَّه خداى متعال هم از همه جهت به شما كمك خواهد كرد. از خداى متعال میخواهیم ان‌شاءاللّه مسئولان نیروى هوائى، كاركنان نیروى هوائى، خانواده‌هاى محترمشان و فرزندانشان و همسرانشان را مشمول تفضلات خودش قرار بدهد و توفیق بدهد كه در هر بخشى از بخشهاى این سازمان مهم و عظیم و تعیین‌كننده، افراد بتوانند وظائفشان را به بهترین وجهى ایفاء كنند.
والسّلام علیكم و رحمةاللّه و بركاته
1) بقره: 143
منبع : دفتر حفظ و نشر آثار آقا
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...
بہ نا۾ خداوند بخشنده ے بخشایشگر